در منطقه ما نمیتوان افراد را از سیاست جدا کرد، به ویژه در مناطق درگیری، از جمله جنگ غزه. درک مسیر مذاکره و نتیجه مسائل بدون مطالعه دقیق تصمیم گیرندگان چه در طرف فلسطینی و چه اسرائیلی ممکن نیست.
در این مورد، ما به طور خاص در مورد دو نفر صحبت میکنیم، یحیی السنوار و بنیامین نتانیاهو و بی شک…
در سال 1988، زمانی که آیتالله خمینی خبر از پذیرش توقف جنگ با عراق داد، در پیام خود خطاب به ایرانیان این تصمیم را «مانند نوشیدن جام زهر» توصیف کرد و امروز ایران بار دیگر خود را در برابر تصمیمی میبیند که میتواند فقط به عنوان «مانند نوشیدن جام زهر» توصیف شود.
از اواسط هفته گذشته، کمپینهای سازماندهی شده برای به هرج و مرج کشاندن اردن به بهانه دفاع از غزه تشدید شد و این کمپینها به وضوح در شبکههای اجتماعی قابل مشاهده است، کمپینهایی که یادآور روزهایی است که به دروغ با عنوان «بهار عربی» شناخته میشد.
محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه پیشین ایران، روایت دونالد ترامپ، رئیسجمهوری سابق آمریکا مبنی بر اینکه ایرانیها قبل از اجرای عملیات «عینالاسد» که مقر نیروهای آمریکایی در استان الانبار در غرب بغداد را به انتقام کشته شدن قاسم سلیمانی در سال 2020 هدف قرار داد، به آنها اطلاع داده بودند را تأیید کرد.
در پی افشای دیدار محرمانه بین آمریکاییها و ایرانیها در سلطان نشین عمان برای بحث در مورد تشدید تنش حوثیها در دریای سرخ، موجی از انتقادات علیه دولت بایدن به راه افتاد، به این دلیل که دولت بایدن با ایرانیها کاملاً نرم رفتار میکند.
هرکسی که اخبار منطقه ما را رصد کند، میبیند عبارت «روز بعد» تکرار میشود. مثلاً از زمان جنگ غزه، فلسطینیها، «فتح» و« حماس»، اسرائیلیها، عربها، آمریکا و کشوره
همه صحبتها اکنون بر این متمرکز است که آمریکا پس از کشته شدن سه سرباز آمریکایی در مرز اردن توسط پهپاد شبهنظامیان ایرانی چه واكنشى نشان خواهد داد. آیا پاسخى موثر خواهد بود یا فقط یک پاسخ رسمی؟ جمهوریخواهان خواستار پاسخی محكم و در داخل خاك ایران هستند.
شكاف و اختلاف ميان فلسطینى ها یک راز پنهانى نیست، همچنین اختلاف بین «فتح» و «حماس»، از زمانی که جنبش اخوان المسلمینى، «حماس» در سال 2007 به دنبال کودتا «فتح» را از پشت بام ساختمانهای غزه پرت کرد، ریشه دوانده است. آنچه امروز جدید است، بازگشت مناقشه به خط مقدم پس از اظهارات اسامه حمدان، رهبر «حماس»…