طى ۶ روز آینده، حدود ۱۸۰ میلیون آمریکایی در صفهای رأیگیری خواهند ایستاد. بیشتر آنها تمایل به دونالد ترامپ یا کامالا هریس دارند و بر اساس موضوعاتی مانند سقط جنین، مالیات یا مهاجرت تصمیم میگیرند. در درجه اول، مسائل داخلی نقش تعیینکنندهای دارند و در درجه دوم، مواضع آنها در قبال مسائل خارجی مانند غزه، چین یا اوکراین.
آمریکاییها برای چه چیزی رأی میدهند؟
توجه نامزدها بیشتر بر مسائل داخلی مانند مهاجرت و مالیات است. رایدهندگان طبیعتاً از افزایش مالیات متنفرند. دموکراتها به رهبری هریس بهطور تاریخی از نظام مالیاتی تصاعدی حمایت کردهاند، اما او قصد خود برای اعمال آن را انکار کرده است. او از افزایش مالیات برای ثروتمندان و شرکتها بهعنوان روشی برای کاهش نابرابریهای درآمدی و تأمین مالی برنامههای اجتماعی سخن گفته. هریس به ترامپ میلیاردر، اتهام فرار از پرداخت مالیات بر درآمدهای بزرگش را وارد کرده است. ترامپ به رایدهندگان وعده کاهش مالیات میدهد، اما این امر با توجه به میزان افزایش بدهی دولت بعید به نظر میرسد.
در حوزه رفاه اجتماعی، هرس وعده افزایش هزینههای دولتی برای خدمات بهداشتی، آموزش، توسعه زیرساختها و محیط زیست را میدهد و به دنبال افزایش حداقل دستمزد کارگران به ۱۵ دلار در ساعت است. جمهوریخواهان در پاسخ به او هشدار میدهند که چنین افزایشها و هزینههای دولتی از جیب مردم خواهد بود و او برای تأمین این هزینهها مالیاتها را افزایش خواهد داد.
مسئله مهاجران غیرقانونی، توسط ترامپ به یکی از مهمترین موضوعات تبدیل شده و وعده داده که امنیت مرزی اولویت اوست. او «برای حفظ حاکمیت آمریکا» وعده افزایش نیروی مرزبانی و اجرای سختگیرانه اخراج میلیونها مهاجر غیرقانونی را داده است.
از سوی دیگر، هریس خواستار اصلاح نظام مهاجرت و تسهیل اعطای شهروندی به مهاجران غیرقانونی است و آنها را برای اقتصاد آمریکا مهم میداند. برنامه جمهوریخواهان بر «انتقال به سیستم مهاجرت مبتنی بر شایستگی» تأکید دارد؛ بهگونهای که مهاجران بر اساس مهارتها و مشارکت اقتصادیشان پذیرش شوند و نه بر اساس روابط خانوادگی یا نیازهای انسانی.
دین و سیاست: بحث در مورد حق عبادت و مطالعه انجیل در مدارس بحثی قدیمی است. ترامپ از «آزادیهای مذهبی دانشآموزان» حمایت میکند. این موضوع برای رایدهندگان محافظهکار، بهویژه در ایالتهای میانه و مناطق روستایی، اهمیت دارد. در نظام آمریکا، مدارس دولتی حق آموزش دین یا برگزاری عبادتهای گروهی و رسمی را ندارند، اما عبادت فردی در کلاسها مجاز است.
در مورد مسلمانان، دانشآموزانی که به مجوز خاصی نیاز دارند، در بیشتر مدارس اجازه مییابند که به سوی قبله در مکه نماز بخوانند. همینطور، دانشآموزان یهودی میتوانند سه بار در روز رو به سوی اورشلیم دعا کنند و بودائیان و هندوها و دیگران نیز ممکن است برای عبادت استراحت کوتاهی دریافت کنند یا برنامه زمانیشان به گونهای تنظیم شود که به آنها وقت عبادت بدهد. نظام آموزشی از حضور روحانیون یا کشیشها و برگزاری مراسمات گروهی منع شده است. ترامپ برخلاف هریس و دموکراتها که دولت را سکولار و دین را مسألهای شخصی میدانند، به رایدهندگان وعده اجازه برگزاری عبادات در مدارس و آموزش کتابهای مقدس را میدهد.
ازدواج و همجنسگرایی: جمهوریخواهان به قداست ازدواج، که رابطه مرد و زن است، اعتقاد دارند. هریس حامی حقوق همجنسگرایان است، اما به دلیل مخالفت گسترده مردم، برخلاف انتخابات گذشته، از آن صحبت کمتری میکند.
در موضوع جنسیت، ترامپ وعده داده که «مردان را از ورزش زنان دور نگه دارد و بودجهای از مالیاتدهندگان برای جراحیهای تغییر جنسیت اختصاص ندهد.» هریس از بیان موضوعاتی مانند شرکت افراد ترنسجندر مرد در مقابل زنان در ورزش اجتناب میکند.
سقط جنین از مهمترین موضوعاتی است که ممکن است به شکست ترامپ منجر شود. حزب جمهوریخواه به دنبال ممنوعیت سقط جنین است که مورد مخالفت گسترده زنان است. ترامپ اختلافها را کاهش داده و گفته است که هر ایالت میتواند خود تصمیم بگیرد و این موضوع از دامنه موفقیت هریس کاسته است.
نفت و محیط زیست: هریس نگران این است که ترامپ با هشدار به رایدهندگان درباره سیاستهای زیستمحیطی او آنها را ترسانده باشد و گفته که این قوانین باعث افزایش قیمت محصولات نفتی و تورم خواهد شد. اما هریس واقعاً از برنامههای حفاظت از محیط زیست، سرمایهگذاری در انرژی پاک و محدود کردن سرمایهگذاریهای نفتی حمایت میکند.
از سوی دیگر، ترامپ متعهد شده که زمینه را برای سرمایهگذاران و شرکتهای نفتی باز کند تا نفت و گاز شیل بیشتری استخراج کنند و تولید انبوهی داشته باشند تا اقتصاد آمریکا بهبود یابد و کنترل نفت در سطح جهانی را در دست بگیرد. هریس گزینه بهتری برای کسانی است که به دنبال افزایش قیمت نفت مانند کشورهای خلیج هستند.
در سیاست خارجی، ترامپ رویکرد «آمریکا اول» را دنبال میکند؛ به این معنا که حاکمیت ملی و قدرت آمریکا را بر تعهدات جمعی ترجیح میدهد. میدانیم که او اشتیاق چندانی به ناتو ندارد و این رویکردی متفاوت با حزبش است. جمهوریخواهان معمولاً اولویت را به برتری نظامی جهانی و افزایش هزینههای دفاعی میدهند و به استفاده از قدرت نظامی در صورت لزوم برای حفاظت از منافع ملی اعتقاد دارند.
در مقابل، هریس که شاگرد تأثیر اوباما است، به رویکردهای دیپلماتیک برای حل منازعات تمایل دارد و ممکن است دوباره به سوی آشتی با ایران حرکت کند.