وائل مهدی
روزنامه نگار حوزه نفت روزنامه "الشرق الاوسط"
TT

ضعف چینی که می‌شنویم، اما نمی‌بینیم 

در ابتدای سال، همه از رشد قابل پیش‌بینی در تقاضای نفت از سوی چین صحبت می‌کردند که به بهبود قیمت نفت کمک می‌کند.
این خوش‌بینی پس از آن به بدبینی و پیش‌بینی کاهش رشد اقتصاد چین به دلیل ارقام ناامیدکننده در تولید صنعتی، سرمایه گذاری صنعتی و بازار املاک و مستغلات تبدیل شد.
نه تنها این، بلکه این نگرانی وجود دارد که چین وارد همان تونلی شود که ژاپن وارد آن شد، زیرا پس از دهه‌ها رشد سریع، از رکود و کندی طولانی‌مدت اقتصادی رنج می‌برد.
اما با تمام آنچه در مورد ضعف اقتصاد چین می‌شنویم، که دائماً بر قیمت نفت تأثیر منفی می‌گذارد، تقاضا برای نفت از سوی چین همچنان در حال افزایش است.
واردات نفت از سعودی و روسیه توسط چین در سال‌جاری در حال افزایش است و نه تنها این، بلکه بر اساس داده‌های شرکت ردیابی نفتکش «کپلر» (اگر اعداد کپلر درست باشد) واردات نفت از ایران توسط چین اخیراً به بالاترین سطح در 10 سال گذشته رسیده است.
سئوال اینجاست: آیا تقاضای نفت از سوی چین در سال‌جاری به اوج خود رسیده است یا جا برای تقاضای بیشتر وجود دارد؟!
بسیاری از طرف‌ها مانند «Energy Aspects» و سایرین انتظار دارند که تقاضا برای نفت از سوی چین در سه ماهه دوم 16.4 میلیون بشکه در روز به اوج خود رسیده و پیش از آنکه در سه ماهه چهارم به 16.2 میلیون بشکه در روز افزایش یابد در سه ماهه سوم به 15.8 میلیون بشکه در روز کاهش می‌یابد.
این همه یعنی چی؟! اینکه قیمت نفت نیز در اوج خود قرار دارد.
پس این همه نفتی که چین وارد می‌کند کجا می‌رود اگر اقتصاد رو به افول است و ترس از رشد آن افزایش می‌یابد؟!
واضح است که به مخازن می‌رود و نه برای تبدیل آن به سوخت خودروها، هواپیماها و کارخانه‌ها به پالایشگاه‌ها برود.
چه چیزی چین را به سمت ذخیره سازی سوق می‌دهد؟ ممکن است نگرانی از افزایش قیمت نفت در دوره آینده وجود داشته باشد که باعث می‌شود آنها قیمت‌های کنونی را ترجیح دهند.
یا چین می‌تواند از تخفیف‌هایی که از روسیه و ایران می‌گیرد استفاده کند.
افزایش ذخیره سازی امروز به این معنی است که تقاضا در دوره آینده رشد نخواهد کرد، به خصوص اگر داده‌های چین همچنان ضعیف نشان دهند.
بنابراین، من تعجب نمی‌کنم که سعودی به طور داوطلبانه تولید خود را تا پایان سال کاهش دهد تا ذخایر تجاری در چین به رشد خود ادامه ندهد، و حاشیه‌های اخیر بهبود یافته پالایشگاه‌ها را به جای ذخیره سازی نفت مجبور به تولید سوخت بیشتر و صادرات آن می‌کند.
سال به پایان می‌رسد و ما همچنان منتظر ضعیف شدن تقاضا هستیم که در باره‌اش می‌شنویم، اما آن را نمی‌بینیم. بهتر است با برنامه‌های چین برای به حرکت درآوردن اقتصاد این کشور خوش‌بینی داشته باشیم و ممکن است در سه ماهه چهارم غافلگیر شویم.