امیدم به یمن

در ماه نوامبر گذشته با پسری کوچک و برجسته به نام فواز در بیمارستانی در عدن در یمن دیدار کردم. سنش ۱۸ ماه بود و وزنش کمی بیشتر از چهار کیلوگرم. فواز از سوء تغذیه حاد رنج می‌برد و بیش از یک ماه در بیمارستان بستری بود و به سختی شیر درمانی که به او داده می‌شد را تاب می‌آورد. با این همه، او سخت تقلا می‌کرد، تصمیم داشت زندگی کند. رقیه مادر فواز شبانه روز با سکوتی سنگین، در کنار پسرش ایستاده بود. حالش را زیر نظر داشت تا دلش قرص شود مقاومت می‌کند.
فواز مانند بسیاری از کودکانی که دچار سوء تغذیه شدید هستند، به دو نوع شیر دارویی که به او داده می‌شد، جواب نمی‌داد. پس از چند هفته ناکامی در معالجه و کار انتقال زیاد خون، پزشکان درمان فواز را به شیر ضد حساسیت بسیار گران تغییر دادند و در نتیجه خانواده فواز ناچار شدند هزینه آن را بپردازند.
فواز بدون این شیر سلامتی‌اش را به دست نمی‌آورد، اما سلامتی‌اش هزینه سنگینی بر دوش خانواده‌اش خواهد گذاشت. قیمت هر بسته این شیر حدود ۳۰ دلار است. این مسئله پیامدهای ویرانگری دارد از جمله بر خانواده‌هایی که روزانه با چند دلار زندگی می‌کنند. تأمین دارو برای یک کودک به معنی یک وعده غذای کمتر و خوراکی کمتر برای خانواده. مسئله‌ای که موجب افزایش خطر سوء تغذیه دیگر کودکان خانواده می‌شود.
این داستان پایان خوشی داشت. فواز موفق شد و روز ۲۰دسامبر بیمارستان را ترک کرد و سیر بهبود یافتنش را ادامه داد. اما میلیون‌ها شهروند یمنی همچنان با شرایط سخت این چنینی دست و پنجه نرم می‌کنند. برآوردهای یکی از موسسه‌های امداد رسانی نشان می‌دهند که از سال ۲۰۱۵ به بعد ۸۵ هزار کودک در یمن بازنده نبرد با گرسنگی شده‌اند.
حدود ۲۰ میلیون نفر برای تأمین خوراک خود نیازمند کمک‌اند. حدود ۱۰ میلیون نفر در آستانه گرسنگی قرار دارند و از این تعداد ۲۴۰ هزار نفر تقریباً در حد فاجعه آمیز گرسنگی می‌کشند و به سختی زنده مانده‌اند.
تنها نیمی از سرویس‌های بهداشتی در کشور سالم‌اند. سال گذشته صدها هزار نفر از مردم به دلیل مشکلات شبکه فاضلاب و بیماری‌هایی که توسط آب منتقل می‌شوند، دچار بیماری شده‌اند. در همه زمینه‌ها کمبود بسیار زیادی وجود دارد. در حال حاضر میلیون‌ها یمنی از گرسنگی و بیماری و ناتوانی رنج می‌برند و این وضعیت نسبت به سال گذشته تشدید یافته‌است.
سازمان ملل و شرکایش در بخش انسانی نهایت تلاش‌های خود را می‌کنند تا امثال فواز فرصت زندگی را به دست بیاورند. در طول سال ۲۰۱۸ و علیرغم اینکه یمن یکی از خطرناک‌ترین و پیچیده‌ترین نقاطی بود که می‌شد در آن فعالیت کرد، حدود ۲۵۴ شریک بین‌المللی و ملی با همآهنگی میان خود اقدام به تأمین کمک برای یمنی‌ها کردند و در نتیجه زندگی آنها را نجات دادند. ما با هم درهرماه به حدود ۸ میلیون نفر درسراسر کشور کمک می‌کنیم و این بزرگ‌تیرن عملیات امداد در جهان است. تنها در ماه دسامبر در زمینه کمک رسانی غذایی به رکورد ۱۰ میلیون نفر رسیدیم.
اما باید دست به کارهایی بیش از این بزنیم. ما می‌دانیم که می‌توانیم جان میلیون‌ها فرد را در این جهان نجات دهیم، اما وقت تنگ است و پول رو به اتمام.
به همین دلیل سازمان ملل متحد در روز۲۶ فوریه کنفرانسی در سطح بالا برای اعلام جمع‌آوری کمک‌ها در ژنو برگزار خواهد کرد. این همایش با مشارکت دولت‌های سوئد و سوئیس برپا می‌شود. ما امسال به چهار میلیارد دلار برای پاسخ دادن به نیازهای انسانی یمن نیاز داریم، یعنی حدود ۳۳ درصد افزایش نسبت به سال گذشته. آن هم برای تأمین غذا، معالجه کودکانی که مانند فواز از سوء تغذیه رنج می‌برند، خدمات بهداشتی، آب سالم و دیگر فعالیت‌های امدادی.
حجم کمک‌های مالی مورد نظر بسیارسنگین به نظرمی‌رسد، اما ما را قادر می‌سازد به ۱۵ میلیون یمنی-حدود نیمی از جمعیت کشور- از طریق مبارزه با وبا، حفاظت از کودکان در مقابل بیماری‌های کشنده، حل مشکل سوء تغذیه و بهبود شرایط معیشتی مردم ناتوان‌تر، کمک کنیم. خیلی آسان بگویم، این مسائل بدون کمک مالی بیشتر تحقق نمی‌یابند.
کشورهایی که کمک داوطلبانه می‌کنند، در پاسخ انسانی سخاوتمندانه به یمن کوتاهی نمی‌کنند. ما نیز آنها را تشویق می‌کنیم امسال نیز این کار را انجام دهند. به نفع همه ماست که مانع رنج انسانی در یمن و بدتر شدن آن بشویم. همه امید من به این است که فعالیت گروهی ما در ژنو جان‌های بیشتری را نجات دهد و به روند سیاسی به سوی راه حل صلح آمیز کمک کند.
ما مدیون کودکان یمنی و خانواده‌هایشان هستیم.