درباره شجاعت‌های دیروز و شجاعت‌های امروز

چیزی که در روزهای اخیر در لندن شاهدش بودم، راه افتادن کهنه سربازان بود؛ پیرمردان و پیرزنانی که با مدال‌ها و نشان‌های افتخار خود عصا به دست به خیابان‌ها می‌آیند و تلاش می‌کنند اندک مبلغی برای کمک به بیماران و ازکار افتادگان در بیمارستان‌ها جمع کنند. پیرمردی با نشان و مدال‌هایی که برسینه داشت بیرون آمد... ستوان تام مور که انتظار داشت و آرزو می‌کرد بتواند هزار پاوندی برای بیمارستان‌ها و وزارت بهداشت جمع کند. تا چشم مردم به او افتاد مبالغ قابل توجهی جمع کردند. ناگهان معلوم شد بیست و نه میلیون پاوند کمک کرده‌اند.
بریتانیا در روزهای اخیر با بحران ویروس «کرونا» روبه رواست و به نظرمی‌رسد آنها را به یاد دشواری‌های جنگ جهانی دوم انداخته است. ازجمله نتایج آن اینکه تهدیدها و پایداری را به آنها یادآوری می‌کند. برعکس آنچه که مقامات از مردم خواستند تا درخانه بمانند، جوانان در خیابان‌ها می‌آمدند و دست می‌زدند و سالمندان نشان‌های افتخارشان را برسینه‌شان می‌کاشتند، انگار می‌خواستند به همه یادآوری کنند دیروز چه کردند؛ یعنی در جنگ جهانی دوم... همان کاری که دیروز با شکست لشکریان نازیسم به آن دست زدیم، امروز هم موج‌های «کرونا» را شکست می‌دهیم.
همچنین از نتایج آن تمایل آنها به کمک به همدیگر در این روزهای سخت بود. از همسایگان خود می‌پرسند: حالتان چطور است؟ نان کم ندارید؟ دارویی نمی‌خواهید تا از داروخانه برایتان بیاوریم؟ جای تعجب ندارد که ببینیم پیرمردان و پیرزنان از خانه بیرون بیایند و به یاد قهرمانی‌های دیروزشان بیفتند. تا چشم‌شان به جوانان می‌افتد که درخیابان‌ها می‌چرخند، برای همدیگر دست می‌زنند. ساکنان با شنیدن صدای دست زدن ازخانه بیرون می‌زنند تا با آنها همراه بشوند. این به یکی از عادت‌های جامعه در شرق و غرب و شمال و جنوب بدل شد. به صورت عادت جامعه بریتانیایی درآمد.
پیش آمده که در این فعالیت‌ها برخی هنرمندان و خوانندگان و موزیسین‌ها شرکت کرده‌اند؛ از جمله آنها خواننده مشهور ویرا لین بود که از صد سالگی گذشته است. و همه اینها در مبارزه سخت با ویروس و بیماری روی می‌دهد.
در این نبرد می‌توانیم روح پیشرفته را حس کنیم، روح چرچیل و اتلی. آنچه دراکیپ جوانانی که در خیابان‌ها می‌چرخند و دست زدن و شعار دادن‌شان در دیگر محله‌ها طنین می‌اندازد، می‌توان دید که این تبدیل به یکی از آداب جامعه بریتانیایی بلکه به طور کلی اروپایی شده است. و برخلاف تصور ما، فکرمی‌کنم به بخشی از زندگی اروپایی‌ها تبدیل می‌شود.
با این روحیه، می‌توانیم عزم و اراده جامعه غربی بلکه سراسرجهان برای شکست دادن ویروس و خلاص شدن همه بشریت از شرهای آن را ببینیم. همان کاری که آبا و اجداد ما در گذشته نه چندان دور انجام دادند... این یک تجربه گذرا نیست.