میگو در دهان رئیس جمهوری

رئیس جمهوری برزیل ژائیر بولسونارو به بیمارستان مراجعه کرد و زنان فرانسوی از این ماجرا ابراز خوشحالی کردند. گاهی در روابط بین‌المللی اتفاقاتی می‌افتند که برای برخی مصیبت است و برای برخی دیگر مایه خنده و تمسخر.
ماجرا این بود که رئیس جمهوری که به همان اندازه که طرفدار دارد دشمن دارد، چند روز پیش دچار شکم درد شد و او را به یکی از بیمارستان‌های سائو پائولو بردند. پزشک مخصوصش گفت او معاینه شد تا مشخص شود آیا وضعیت سلامتی‌اش نیاز به دخالت پزشکی و عمل جراحی دارد. پس از آن اعلام شد رئیس جمهوری دچار انسداد امعایی شده که به حادثه چاقو خوردنش در سه سال پیش مربوط می‌شود وقتی که سرگرم برنامه تبلیغاتی‌اش بود.
دو روز بعد بولسونارو بهبود یافت و به انجام کارهایش برگشت. اما خبر عجیبی از مدیریت بیمارستانی درز کرد که رئیس جمهوری درآن درمان شد و آن اینکه عامل مشکل درمانی قطعه میگویی بود که خوب جویده نشده و در نتیجه خوب هضم نشد.
جمبری(میگو) براساس نامگذاری مصری موجودی خوشمزه از محصولات دریایی است. در کشورهای خلیجی روبیان نامیده می‌شود و شامی‌ها به آن قردیس می‌گویند. انواع و اندازه‌ها و رنگ‌هایش متفاوتند و بر همین اساس قیمت‌گذاری می‌شود. حالا جمبری، روبیان یا قریدسی که در امعای رئیس جمهوری برزیل فرو رفت چه اندازه بود؟ یک سایت خبری سیاسی توضیحات بیمارستان را منتشر کرد و مخالفانش از فرصت استفاده کردند. شبکه‌های اجتماعی پر از نکته‌پرانی و کامنت‌های طنزآلود شدند. طنز در سیاست مانند میوه سرسفراست، شوخی‌ ضروری که به تلطیف فضا و هضم غذا کمک می‌کند. اما درعین حال می‌تواند زخمی بیاندازد و آزاردهد و توهین کند و انتقام بگیرد.
برخی از کامنت گذارها نقاشی کارتونی را به اشتراک گذاشتند که درآن نشان می‌داد میگو فاشیست است. از باقیمانده چپ و دشمن دموکراسی. شعاری از دوره دهه هفتاد بازسازی شد که می‌گفت:« درحاشیه باش... قهرمان باش» و شد «میگو باش... قهرمان باش». تکه‌ها و نکته‌ها ادامه یافت به طوری که یک کارشناس استراتژیست فرانسوی وقت گذاشت و آنها را جمع کرد و پای تحلیل محتوای آنها نشست. متوجه شد برخی مسخره‌کنندگان بین ناراحتی بولسونارو و نام رقیبش، رئیس جمهوری سابق لوئیس ایناسو لولا دا سیلوا و به اختصار «لولا» پیوند زدند. به این مضمون که لولا در زبان آن کشور به معنای سپیداج است که خود مانند میگو از خوردنی‌های دریایی است. یک نماینده از حزب کارگری لولا در توئیتی شکمبارگی رئیس جمهوری را نکوهش کرد که مقداری از میگو را بلعیده که برای پرکردن امعا واحشا کافی بوده است.
لقمه، هرلقمه‌ای گاهی گوارا می‌گذرد و گاهی هضمش دشوار می‌شود. به نظر می‌رسد لولا خاری در گلوی بولسونارو می‌ماند. پیش‌بینی می‌شود برمی‌گردد تا بربیش از 200 میلیون شهروند در بزرگ‌ترین کشور از کشورهای آمریکایی جنوبی حکومت کند. او آن طور که تبلیغات انتخاباتی می‌گویند، نامزد گرسنگان در مقابل نامزد شکم پرهاست. بولسونارو در عید و آغاز سال جدید از مرخصی سه هفته‌ای در یک تفریحگاه دریایی با خانواده خود برخوردارشد. رئیس جمهوری حق دارد استراحت و تمدد اعصاب کند، اما مخالفانش این ایراد را به او گرفتند که مرخصی‌اش را قطع نکرد تا از منطقه سیل‌زده‌ای بازدید کند که 20 نفر درآن جان باختند و 63 هزار شهروند آواره شدند. این جدای از این است که او همچنان خطر مصیبت بزرگی را که موجب مرگ 620 هزار برزیلی شد دست‌کم می‌گیرد.
همه این داستان چه ربطی به زن‌های فرانسوی دارد؟ مطبوعات فرانسه خبر ناراحتی بولسونارو را منتشر کردند و موضعی را به یاد آوردند که نسبت به رئیس جمهوری مکرون گرفت که با دو رئیس جمهوری متحد تناسب ندارد.
یکی از بلاگرها عکسی از همسر جوان بولسونارو منتشر کرد که عکس برژیت مکرون کمتر جوان کنارش بود و نوشت به این دلیل است که رئیس جمهوری فرانسه از رئیس جمهوری برزیل عصبی است. و بولسونارو زیر آن نوشت:«هههه... این مرد را تحقیر نکنید».
لغزش است یا تفاخر؟ این کامنت غرور زن‌های فرانسوی‌ را برانگیخت که درآن تجاوزی مردانه به همسر رئیس جمهوری خود می‌دیدند. همچنین جمعیت‌های زنانه برزیل از او انتقاد کردند. مکرون سکوت نکرد و توئیتی منتشر کرد که درآن آمده بود، بولسونارو بی نهایت وقیح است. در یک نشست مطبوعاتی گفت، برزیلی‌ها شایستگی رئیس جمهوری بهتری را دارند.
بهتر از چه کسی؟ از مردی که میگو خوارش کرد!