اظهارات بی‌سابقه

سعودی سال‌های طولانی در اظهاراتش درباره نقشش در ثبات بازار نفت از زبانی نرم و مسالمت‌جویانه بهره می‌برد.
با وجود آنکه بیشتر بیانیه‌های نفتی که سعودی صادرمی‌کند معمولاً زبانی صرفاً سیاسی دارند چون نفت نمایی مهم در سیاست خارجی پادشاهی دارد، بیانیه‌ها معمولا از سوی وزارت تخصصی یعنی زارت انرژی صادر می‌شوند.
درحالی که بیانیه روز دوشنبه یک بیانیه کاملاً سیاسی بود و از سوی وزارت خارجه صادر شد که بیانگر موضع سیاسی کشور درمقابل سیاست‌های جامعه بین‌المللی و سهل‌انگاری آن با آنچه در منطقه روی می‌دهد بود. افزایش کنونی نفت اتفاق ساده‌ای نیست و هر افزایشی فراتر از 120 دلار را به سادگی نمی‌توان تحمل کرد.
سعودی معمولاً همه بار را متحمل می‌شود؛ مانند اتفاقی که سال 2011 افتاد وقتی که تولید لیبی و سوریه متوقف و منابع جنوب سودان قطع شد.
یا درسال2008 وقتی که قیمت هر بشکه نفت به 147 دلار رسید و پادشاهی بار را پذیرفت و اعلام ‌کرد می‌تواند تولیدش را افزایش دهد. و هر بار که این مسئله روی می‌داد وزیر نفت سابق علی النعیمی روبه روزنامه‌نگاران می‌پرسید«خریداران کجا هستند؟». این بار چه چیزی تغییر کرد و سعودی را واداشت جامعه جهانی را با این لحن قوی مخاطب قراردهد؟
به نظرمن این یک بیانیه متفاوت و منحصربه فرد نیست و استمرار روش سلوک سعودی در مطالبه واقع‌گرایی سیاسی است.
سعودی از زمانی روش خود را تغییرداد که با (اوپک پلاس) متحد شد به گونه‌ای که پادشاهی تلاش کرد مسئولیت بازار بین همه تولیدکنندگان مشترک باشد.
چند دهه قبل از این مسئله پادشاهی با ایفای نقش تولید کننده برتر اوپک در دهه هشتاد مخالفت کرد.
سعودی تعهدات مهمی در برابر جهان و ثبات بازار انرژی دارد، اما جهان در برابر امنیت و ثبات آن کشور چه تعهدی دارد؟
بیانیه پادشاهی همزمان با ادامه سلوکش برای محافظت بر ثبات انرژی مهم و تحولی قوی در زبان دیپلماسی نفتی است.
و سعودی در جهانی آکنده از تناقضات سیاسی حق دارد با صدور بیانیه‌ای تا حدودی بی‌سابقه به دنبال منافع و دفاع از حقوق خود باشد.