انعام کجه جی
روزنامه نگار ونویسنده
TT

گرسنگان جدید 

فرانسوی‌ها نیز مانند دیگر ملت‌ها در مضیقه افتاده‌اند. چند روز پیش گزارش مرکز مطالعات نظارت بر شرایط زندگی منتشر شد تا اندوهی بر اندوه بیفزاید. دراین گزارش آمده 16 درصد فرانسوی‌ها دیگر سیر نمی‌خورند. و اینکه بیشتر این «گرسنگان» مردان و زنان جوانی هستند که فرزندان خود را به تنهایی بزرگ می‌کنند. این اتفاق در کشوری رخ می‌دهد که رتبه هفتم را در بین کشورهایی با قوی‌ترین اقتصاد جهان دارد. در محله‌ای که زندگی می‌کنم فروشگاه کفش ناپدید شد و مرکزی جای آن را گرفت که به صورت رایگان غذا بین نیازمندان توزیع می‌کند. صبح از آنجا می‌گذرم و صف‌هایی از افراد مسن و مادرانی را می‌بینم که کالسکه‌های خود را هل می‌دهند و منتظر باز شدن دروازه ورودی هستند. کامیون‌ها مملو از جعبه‌های سبزیجات، کنسرو، روغن، شیر، کیسه‌های غلات و قوطی‌های قهوه از راه می‌رسند. کارگران برای انتقال آنها به داخل یورش می‌برند. کارکنان این مرکز از داوطلبان بازنشسته هستند. آدم‌هایی با قلب‌های طلایی که از خیر زیر لحاف دراز کشیدن یا جلوی تلویزیون نشستن می‌گذرند و مجانی به کمک دیگران می‌آیند. پس از دو ساعت، کالاها تمام می‌شوند. آنهایی که دیر می‌رسند سرخورده به امید بازگشت در روز بعد می‌مانند.
این مرکز یکی از ده‌ها مرکز پراکنده در پایتخت و شهرهای فرانسه است. قبل از آن، رستوران‌هایی که غذاهای گرم برای فقرا و بی‌خانمان‌ها عرضه می‌کردند برای بیست سال در فرانسه شناخته شده بودند. به آنها «رستوران‌های قلب» می‌گویند. بازیگر کمدین کلوش تاسیس کرد و پس مرگ در یک تصادف ناگوار نامش را حفظ کردند. از زمان بحران اقتصادی و جنگ در اوکراین، « رستوران‌های قلب» دیگر پاسخگوی نیستند، اگرچه میلیون‌ها وعده غذایی ارائه می‌دهند. حتی کسانی که صاحب خانه و شغل هستند دیگر از آینده خود و فرزندانشان مطمئن نیستند. میلیون‌ها خانواده قید لذت بردن از تعطیلات تابستانی و سفر را زده‌اند. عادت‌های خرید طبقه متوسط تغییر کرده چه رسد به طبقات پایین‌تر.
گزارشی که در ابتدای مقاله به آن اشاره شد می‌گوید که درآمد یک فرانسوی به چند بخش تقسیم می‌شود: اجاره مسکن، حق بیمه، هزینه‌های حمل و نقل، قبوض آب، برق و تلفن و البته هزینه‌های خوراک و نوشیدنی. از آنجایی که او نمی‌تواند قسط خانه و بیمه اجباری را نپردازد و آب و تلفن را کنار بگذارد، صرفه جویی در غذا تنها راه باقی مانده است. مصرف کننده از فروشگاه‌هایی که انواع خوبی از گوشت و سبزیجات ارائه می‌دهند روی گردان شد و به ارزان‌ترین و مواد با تازگی کمتر راضی شد.
محتویات ظرف‌ها در وعده‌های غذایی شهروندان ساده تغییر کرد و پنیر، ماهی، میوه‌ها و شیرینی‌ها حذف شد یا ممکن است به سفره یکشنبه محدود شود. برای اولین بار پدیده سرقت بسته‌های مواد غذایی در فروشگاه‌ها گسترش یافت. مشتری بی‌سر و صدا دستش را به سمت یک تکه شکلات یا تکه‌ای پنیر دراز می‌کند و قبل از رسیدن به صندوق، آن را می‌بلعد. دولت با اعلام اینکه بحران تا پایان سال به پایان می‌رسد، به دنبال آسایش شهروندان است. وعده زیره است. حالا که صحبت از زیره شد، سس خردل در ماه‌های گذشته در بازار نایاب شد. برای اطلاع شما خردل سومین چاشنی سفره‌های فرانسوی بعد از نمک و فلفل است. اما این بار گناهی متوجه اوکراین نیست. و گناه به گردن دوره خشکسالی کانادا می‌افتد. منبع اصلی دانه خردل.
عادت کردیم بگوییم در سرزمین‌های عربی هیچکس گرسنه نمی‌ماند. مردم پشت همدیگر را دارند و سیر با گرسنه مهربانی می‌کند. حتی برای فقیر وصف «عفیف» را برای حفظ کرامت او آفریدیم. اگر فرانسوی در حالی که در قلب اروپای غربی ثروتمند است و دهها میلیارد خرج عطر و مد می‌کند سیر نمی‌شود، پس وضعیت یمن، لبنان، سوریه و سودان چگونه است؟ در فیلم‌های مصری می‌شنویم هستند افرادی که شام خود را خوابیده تمام می‌کنند. واقعاً گرسنگی کافر است.