با گرفتار شدن دوباره نظام خمینی در مخمصه بزرگ، افراد مشکوک موج تبلیغاتی راه انداختند تا نشان دهند جمهوری اسلامی قربانی است و رئیس جمهوری امریکا دونالد ترامپ فردی ستمگر.
انگشتهای اتهام و ملامت آرام از سمت ملاها به طرف دولت ترامپ چرخیدند، جایی که بحث و جدل درباره بررسی پرسش فرضی حمله نظامی امریکا به جای تصحیح خطاهای حقیقی جمهوری اسلامی درحال انجام است.
پلاکاردهایی با این نوشته ظاهر شدند« نه به جنگ با ایران» درحالی که درست آن بود که نوشته میشد« نه به جنگهای ایران». تلاش برای تراشیدن «مسئله»ای دیگر برای تهدید امریکا با پشتوانه این ادعا که ملاها بسیار نادرست رفتار میکنند؛ چون ترامپ حاضربه گفتوگو با آنها نیست، علیرغم اینکه او بارها گفته آماده انجام گفتوگو در هرجا و هرزمان است.
یازده عضو دموکرات کنگره با ارسال نامهای به وزیر خارجه امریکا مایک پمپئو از او خواستند حدی برای «فشار حداکثری» که ادعا میکنند-بدون دلیل است- گذاشته شود که عامل اصلی (اگر تنها عامل نباشد) وضعیت اسفبار امروز جمهوری اسلامی است. ازسویی نامزد احتمالی حزب دموکرات جو بایدن از ایالات متحده خواست که به برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) که رئیس جمهوری باراک اوباما برای عبور از قوانین بینالمللی و کنگره امریکا ازآن استفاده کرد، برگردد.
آنهایی که خواستار رفع تحریمها هستند چهار دلیل مطرح میکنند که آنها را یکایک بررسی میکنیم به طوری که برخی اصرار میکنند تهران به دلیل بحران ویروس «کرونا» شایسته کمک است. سناتور دموکرات دایان فاینستاین از ایالت کالیفورنیا میگوید، ما نمیتوانیم با منع تهران از دستیابی به وام 5 میلیارد دلاری از صندوق بینالمللی پول به دلیل وتوی امریکا، بگذاریم مردم بمیرند.
این حقیقت که درخواست تهران هنوز در دست بررسی صندوق بینالمللی پول است نادیده گرفته شده و امریکا هنوز از حق وتو استفاده نکرده است. لابی تهران امیدواراست که ملاها را از مقررات معمولی بانکی معاف بسازد. پیام آنها هم این است: به ملاها پول بدهید و نپرسید!
با این حال فرماندههان خمینی مسلک با صدای بلند و روشن میگویند، برای مقابله با ویروس «کرونا» نیازی به هیچ کمک خارجی ندارند و آنها برعکس به هرکسی بخواهد کمک میکنند. رئیس جمهوری حسن روحانی میگوید، جمهوری اسلامی عملاً به دوازده کشور کمک کرد، از جمله به جمهوری خلق چین. همچنین تهران به شهردار مسلمان لندن صدیق خان برای مقابله با ویروس «کرونا» کمک کرد، درشهری که مسلمانان زیادی زندگی میکنند.
وزیر بهداشت ایران سعید نمکی میگوید، تهران به هیچ وجه مشکلی در«ابزار» مقابله با ویروس یا تأمین نیازهای پزشکی دیگر ندارد.
سورنا ستاری معاون روحانی در امور تکنولوژی همچنین اظهار میدارد، جمهوری اسلامی «همه ابزار را با هزینه نسبتاً ناچیزی نسبت به کشورهای غربی» تولید میکند.
خبرگزاری «فارس» که توسط «سپاه پاسداران» اداره میشود خبر داد، ایران ابزارآزمایش ابتلا به ویروس «کرونا» و پیشگیری ازآن را که عبارتند از، ماسک و تجهیزات دیگر به دوازده کشورصادر میکند. روحانی ماجرای عجیبی را روایت میکند که ایران اولین کشوری خواهد بود که به واکسن ضد ویروس «کرونا» دست خواهد یافت و بر «شیطان بزرگ» امریکا و «شیطان کوچک» اسرائیل پیشی میگیرد.
تهران در ماه مارس گذشته اقدام به بازداشت و اخراج گروهی از جمعیت «پزشکان بدون مرز» فرانسوی زد که برای مقابله با ویروس «کرونا» به آنجا رفته بودند. به عبارتی دیگر، جمهوری اسلامی به کمکهای پزشکی و فنی نیاز ندارد بلکه به دلار احتیاج دارد تا بتواند آن را هزینه «حزب الله»، بشار اسد، الحشد الشعبی، حوثیها، «حماس» و اعضای «جبهه مقاومت» بکند. همچنین نباید 100 میلیون دلاری را که تهران برای گروههای فشار درایالات متحده اختصاص داد از یاد ببریم.
بهانه دوم اینکه اگر فشار با قدرت برتهران وارد بشود، « برنامه جامع اقدام مشترک» را نقض میکند و از «پیمان عدم گسترش سلاح اتمی» خارج میشود.
پس چه پاسخی باید به آن داد؟
همه شرکت کنندگان در « برنامه جامع اقدام مشترک» عملا آن را زیرپا گذاشتند. تهران هم رسما پایبندی به برخی بخشهای مهم این توافق را معلق ساخت. ایالات متحده در دوره اوباما متعهد به خرید ذخیره پلوتونیوم ایران توسط شرکت «وستنگهاوس» شد؛ شرکتی که در معرض فروپاشی قرار گرفت، اما به هیچ وجه به این تعهد عمل نکرد.
روسیه متعهد شده بود که ذخیره اورانیوم غنی شده تا سطح 20 درصد را از ایران بخرد، اما تقریبا پس از انتقال نیمی ازآن دست از کار کشید. چین متعهد شده بود که درطراحی تأسیسات هستهای اراک تجدید نظر و آنها را راه اندازی کند، اما با گذشت پنج سال به بهانههای مختلف از تعهدش سرباز زد.
بریتانیا، فرانسه و آلمان متعهد شدند به ایران کمک کنند تا تجارت خارجیاش را احیا کند و به بازارهای مالی برسد. با این حال تاکنون برای ایران جز برخی کمکها به مبلغ هفت میلیون دلار جهت خرید تجهیزات پزشکی تأمین نکردند و ایران اعلام کرد، نیازی به آنها ندارد.
به نظرمیرسد«قراردادی» که هیچ یک از شرکت کنندگان آن را محترم نشمارند، در حقیقت چیزی جز فریب اعتماد نیست تا اینکه دیپلماسی واقعی باشد.
اما درباره خروج جمهوری اسلامی ایران از «پیمان منع گسترش سلاح هستهای» سئوالی که پیشتر مطرح شد دوبار خود را تکرار میکند:« بالآخره چه؟»
اگر ملاها علاقمند به توسعه زرادخانه اتمی خود هستند، هرگز نمیتوان آنها را با « برنامه جامع اقدام مشترک» یا « پیمان منع گسترش سلاح هستهای» متوقف ساخت، و به دست آوردن آن زرادخانه درنهایت مسیرهرگز منجر به نجات نظام عجیب آنها نمیشود.
اتحاد جماهیرشوروی سابق آن قدر اسلحه اتمی داشت که برای 22بار نابود کردن جهان کافی بود و با این حال زیر فشار تناقضهایش بی آنکه گلولهای توسط مخالفان شلیک بشود از هم پاشید.
ملاها از تهدید اتمی برای متزلزل ساختن دشمنان بهره میبرند. از جهتی میگویند آنها هرگز بمب اتم نمیسازند چون «حرام» است، و از جهتی دیگر به آن اشاره میکنند و دقیقا وقتی جهان از رصد کردن خطاهاشان دست بردادر آن را عملی میکنند.
به عبارتی دیگر میگویند: پاداش انجام ندادن کاری را به من بدهید که به هیچ وجه تمایلی به انجام دادنش ندارم!
پاداشی که میخواهند و به نظر میرسد امثال سناتور فاینستاین آماده دادن آن هستند، به دست آوردن آزادی درایجاد امپراطوری ایدئولوژیک به عنوان نقطه آغاز«صدور انقلاب» است. در نهایت باید ایران مانند خاورمیانه بشود یا اینکه بقیه خاورمیانه مانند جمهوری اسلامی بشود.
بهانه سوم اینکه تحریمی که سازمان ملل متحد برفروش سلاح به ایران تصویب کرده در ماه اکتبر به پایان میرسد و تا از«فشار حداکثری» کاسته نشود، ملاها به سراغ خرید سلاح میروند. واین بهانه نیز توخالی است.
چه کسی به آنها اسلحه خواهد فروخت؟
امیدوارم که ایالات متحده یا فرانسه و بریتانیا نباشند.
به احتمال زیاد روسیه خواهد فروخت. اما روسیه همیشه خواهان ایران ضعیف درکنار خود بوده است. رئیس جمهوری ولادمیر پوتین سامانه موشکی ضدهوایی را به قیمت 800 میلیون دلار به ایران فروخت، اما نسخه قدیمی سیستم اس 300 را تحویل داد و نسخه پیشرفته را برای هند و ترکیه و دیگران کنار گذاشت.
تا آن زمان ایران ازکجا پول بیاورد؟
درسایه ناتوانی در فروش نفت حتی با قیمتهای پایین کنونی، ملاها پول چندانی ندارند که خرج سلاح بکنند. چون چین 22 میلیارد دلار از پولهای بلوکه شده ایرانی را دراختیار دارد و برای پرداخت مشکلی ندارد، اما تغییردادن سیستم به سلاح چینی چندین سال زمان برای طراحی مجدد باور دفاعی ایرانی زمان میبرد درحالی که روزانه با سیاست بقای نظام کنونی مخالفت میشود.
بهانه چهارم، اینکه اگر ترامپ سنجیده رفتار نکند، ملاها دست به « درماه اکتبر و چند روز پیش از رأی گیری برای انتخاب مجدد او میزنند، دست به شگفتی میزنند، آن هم با انجام آزمایش ابزار هستهای یا به اسارت گرفتن چند گروگان امریکایی یا حتی اشغال یک کشتی وابسته به نیروی دریایی امریکا در تنگه هرمز».
بسیار خوب، این همان چیزی است که « یک مؤسسه فکری» در بروکسل با ایما و اشاره «بچههای نیویورک» درتهران عرضه میکند.