اميل امين
نویسنده مصری
TT

امریکایی‌ها پس از 3 نوامبر به کجا می‌روند؟

شاید پرسش اصلی که امریکایی‌ها صبح روز چهارشنبه با آن روبه رو شوند این باشد:« ما به کجا می‌رویم و آیا راه‌های امریکا برای حرکت به سمت پیروزی دموکراسی (حالا هرنامزدی برنده مسابقه بشود) هموار است یا اینکه راه‌های واشنگتن پر از زخم‌ها و دردی است که پیش بینی می‌شود از پوسیده شدن بافت جامعه امریکایی روی دهد؟

در حقیقت فرد نمی‌تواند پاسخی به دور از جهت‌گیری‌های رئیس جمهوری ترامپ به این علامت استفهام پاسخ دهد که مایه رنجش امریکایی‌ها شده و از جمله اینکه او مطمئن نیست رأی دادن از طریق پست الکترونیک سالم باشد درحالی که اطمینان خود از امکان تقلبی که توسط حکومت پنهان را بیان کرد که مخالف پیروزی اوست و در نتیجه برای چهار سال دیگر در کاخ سفید بماند.

مسئله‌ای که راه‌های هراس را برابر امریکاییان می‌گشاید، بر اظهارات رئیس جمهوری ترامپ تمرکز دارد که مخالف تسلیم قدرت است در صورتی که شمارش آراء نشان دهد او مسابقه را به نامزد دموکرات واگذار کرده است. او چندین بار اعلام کرده که اگر مطمئن شود تقلبی صورت گرفته جایگاهش را ترک نمی‌کند.

پس ما در برابر این پیش‌بینی قرار داریم که به واقعیت بسیار نزدیک است، یعنی اعتراض گروه ترامپ به نتیجه انتخابات و پناه بردن به دیوان عالی به بهانه‌های مختلف. اول از همه شائبه در مشکلات کار شمارش آراء است. واقعیت اینکه ما شاهد چندین تلاش برای آتش زدن برخی صندوق‌ها در زمان انتخابات زودهنگام بودیم و تکرار شانس رأی دادن به یک نامزد و همه اینها موجب می‌شود نتایج اگر کاملاً باطل نشوند دست‌کم سلامت آنها مشکوک خواهد بود.

اینجا فرد می‌تواند بفهمد چرا رئیس جمهوری ترامپ به طور جدی تلاش می‌کرد ایمی کنی برت را پیش از موعد انتخابات به عنوان قاضی در دیوان عالی منصوب کند و این چیزی است که واقعاً یک هفته پیش از انتخابات اتفاق افتاد تا وزنه ترازو به سود جریان محافظ‌کار برای رویارویی لیبرال‌هایی امریکایی در دیوان باشد.

آیا رأی دادن زودهنگام و از طریق ایمیل می‌تواند آغاز سناریوهای نزاع‌ها و به خیابان ریختن امریکایی باشد؟ 

نتایج رأی دادن زودهنگام حدود 70 میلیون نفر ممکن است به سود رئیس جمهوری ترامپ باشد در حالی که برخی دیگر پیش‌بینی می‌کنند شمارش آرا در نهایت تعداد بسیاری به آرای بایدن خواهد افزود.

مسئله اینجاست که همه هراس دموکرات‌ها از این است که جمهوری‌ خواهان در شامگاه انتخابات پیش‌دستی کنند و ادعا کنند ترامپ پیروز شده و در روزهای بعد وقتی که آرای ریخته شده در صندوق‌ها شمارش بشوند آمار بالایی را به سود بایدن نشان دهند، موضوعی که به طور قطع کار را به دیوان‌عالی می‌کشاند، حتی نتایج نزدیک به هم ممکن است به اقامه دعوا منجر بشود و تلاش برای بازشماری آراء همان طور که سال 2000وقتی که بوش پسر بر ال‌گور تنها به فاصله 537رأی پیشی گرفت در فلوریدا اتفاق افتاد.

آنچه قطعی است اینکه پناه بردن به دیوان عالی عملاً و پیش از موعد رسمی رأی دادن آغاز شده، چون برخی ایالت‌ها اعلام کردند به شمارش آراء که از طریق ایمیل می‌رسند تا روز 13 نوامبر ادامه می‌دهند مسئله‌ای که با اعتراض ستاد انتخاباتی ترامپ مواجه شد و دادخواستی به دیوان عالی داد به خصوص پس ازآنکه دادگاه‌ها در ایالت‌های مختلف با این تصمیم موافقت کردند.

فاجعه در صحنه امریکایی و آن طور که نظرسنجی‌های خبرگزاری «رویترز» نشان داد، این است که 4نفر از 10 امریکایی شکست نامزدشان در این انتخابات را نمی‌پذیرند... مسئله‌ای که دروازه را چهارطاق برای سناریوهای وحشت پنهان میان لایه‌های دموکراسی امریکایی می‌گشاید.

در نظرسنجی‌های نگران کننده اینکه 22درصد از شرکت کنندگان در نظرسنجی که دموکرات‌اند می‌گویند، اگر ترامپ پیروز شود آنها در خیابان‌ها خواهند ریخت حتی اگر کار به خشونت بکشد، در حالی که 16درصد هواداران ترامپ بر چنین سناریویی در صورت شکست تأکید می‌کنند...

آیا این به معنای شکستی بزرگ است که به حیات سیاسی امریکا وارد می‌شود، مسئله‌ای که دروازه‌های بزرگ را در برابر سناریوهای جهنمی می‌گشاید که امریکایی‌ها از چند ماه پیش برخی نشانه‌ها و خطوط آن را دیدند؛ یعنی سناریوی برخورد نژادی یا فرقه‌ای از جهتی و ایدئولوژیک از سوی دیگر.

یک هفته پیش از انتخابات رسمی برخی هواداران ترامپ و بایدن چادرهایی در نزدیک مراکز رأی گیری برپا می‌کنند و اسلحه اتوماتیک به دست می‌گیرند، مسئله‌ای که ترس از آنچه ممکن است پس از 3نوامبر روی دهد را در جان مردم می‌افکند.

این بار انتخابات ریاست جمهوری امریکا زخم‌های بسیاری را در پیکر امریکا باز کرد که برخی ازآنها کهنه و بسیار عمیق‌اند، برای نمونه تعدیل دوم قانون اساسی امریکا به همه حق حمل سلاح می‌دهد، مسئله‌ای که یک قاضی ایالت میشیگان را واداشت اعلام کند، حمل علنی سلاح در حوزه‌های رأی گیری در روز انتخابات ریاست جمهوری را مجاز اعلام کند. همین قاضی دستور منعی را که توسط دادستان ایالت صادر شده بود به این دلیل که این کار می‌تواند موجب ترس رأی دهندگان بشود، لغو کرد. دادستان میشیگان خانم دانا نیسل که دموکرات است قول داد به زودی درخواست استیناف علیه رأی قاضی بدهد و گفت، «این مسئله به طور کلی برای برگزاری انتخابات ما مهم است».

آیا نیسل از آنچه همه امریکایی‌ها از آن نگرانند یعنی خاموشی زبان‌ها و سخن گفتن تیرها می‌ترسد؟

واقعیت نشان می‌دهد که گروه‌های خشونت طلب بسیاری در سراسر خاک امریکا وجود دارند، گروه‌های دموکرات چپ‌گرا که ایمان دارند خشونت راه زندگی است و در برابر آنها گروه‌های راست‌گرای جمهوری سرتاپا مسلح وجود دارند که آمادگی دارند با همان قدرت و شاید هم بیشتر روبه‌رو بشوند.

مسئله پنهانی نیست که گروه‌هایی شبیه به شبه نظامیان که به عنوان «ارتش ترامپ» معروف‌اند، کاملاً باور دارند که رئیس جمهوری‌شان به پیروزی سنگین و ویرانگر خواهد رسید و به هیچ وجه این افکار خود را پنهان نمی‌کنند و به همین دلیل خردمندان می‌پرسند:« واکنش‌های این گروه‌ها وقتی که صندوق‌ها پیروزی بایدن را اعلام کنند چه خواهد بود؟»

خلاصه قطعی اینکه، امریکا باز در برابر لحظه‌های سرنوشت ساز در تاریخ معاصر قرار گرفته است.