سعودی؛300 سال

پادشاهی عربی سعودی روز سه شنبه برای اولین بار درتاریخ خود، اولین روز تأسیس نظام به دست امام محمد بن سعود در300سال پیش را جشن گرفت. و این روز ابعادی بسیار و مهم دارد و تنها در جشن و بزرگداشت خلاصه نمی‌شوند بلکه یک لحظه تاریخی در تاریخ سعودی و سعودی‌هاست.
روزهای پیش و پس از تأسیس در هویت ملی میهنی راسخ در اعماق تاریخ متفاوتند و البته این زمینه تخصصی مورخان است و ما به ویرایش و تصحیح کتاب‌های آموزشی و روایت طولانی نیازداریم، اما اینجا به عنوان روزنامه‌نگار چند ملاحظه ذکر می‌کنم.
نکته قابل توجه اینکه جشن روز تأسیس زمانی فرامی‌رسد که کشور ما در دوره تحولی قراردارد که «چشم‌انداز2030» به نمادی برای نگاه به آینده و گشایش آن تبدیل شده، تحولی که چشم در دیدن آن به خطا نمی‌رود و به ما می‌گوید ما با گام‌های محکمی که ریشه در تاریخ دارند  حرکت می‌کنیم.
اینجا سخن درباره هویت ملی راسخ به میان می‌آید و نه دویدنی به سمت آینده بدون هیچ اساسی. برای نمونه کسی که ساکن ریاض باشد، الدرعیه، اولین پایتخت تأسیس را میدان آغاز آینده می‌بیند.
کسی که ساکن ریاض باشد به چشم سر و در تمام وقت می‌بیند چطور الدرعیه از منظر رفاهی و فرهنگی بخشی از روزانه‌های دختران و پسران جوان و بخشی از روز شهروند است و نه یک نقطه تاریخی که سعودی‌ها در تلویزیون ببینند.
کسی که ساکن ریاض باشد می‌بیند گشایشی که تجربه می‌کنیم اثری بر هویت نسل‌های آینده نداشته بلکه آنها به تاریخ دلبستگی بیشتری دارند و خواه در گفت‌وگوها یا مطالعه و حتی در پوشاک و افتخار به هویت تمایل بیشتری دارند و این داستان در همه شهرهای ما جاری است.
این را می‌توان در مجالس و خیابان‌ها، محل بازی کودکان و مدارس و رسانه‌ها لمس کرد و همه درباره افتخار به میهن خود سعودی می‌گویند و زیباتر اینکه -و در اینجا ملاحظه قابل توجهی قراردارد- اکنون بین سعودی‌ها دیگر سخنی از سعودی اول، دوم یا سوم درمیان نیست.
سخن اکنون درباره سعودی است که عمرش به 300سال می‌رسد. کسی درباره جزئیات نمی‌گوید بلکه همه درباره حکومتی می‌گویند که ریشه درتاریخ دارد و با افتخار و عزت، اما همیشه نام پادشاه پایه‌گذار وحدت ما ملک عبدالعزیز طیب الله ثراه می‌درخشد.
نام ملک عبدالعزیز همیشه با نام ملک سلمان بن عبدالعزیز، پاسدار تاریخ همچنین نام ولیعهد شاهزاده محمد بن سلمان، دروازه آینده قرینه می‌شود و در نتیجه ما با روح ملی جدیدی روبه رو هستیم که به گذشته ریشه‌دار افتخار و به هویت سعودی که به آینده نگاه می‌کند احساس عزت می‌کند.
اهمیت همه اینها در این مسئله نهفته است که شاید برخی ازآن غافل بشوند، جایی که روح ملی در همه کشورهای ما مورد هجوم مستمر و مرکزی برای کاستن از ارزش میهن -هرچه باشد- بود و این برخاسته از کاری برنامه ریزی شده بود.
این فکر را در گفتمانی که می‌خواهد جایگاه امت را به زیان وطن بالا ببرد که گفتمان اخوانی است و کشورهایی را دیدیم که فروریختند و برخی به لرزه افتادند. گفتمان‌های تشویق و تلاش‌های چند سال پیش برای اعتراض به بزرگداشت روز ملی سعودی را خوب به یاد داریم.
امروز در سعودی نه تنها روز ملی را جشن می‌گیریم بلکه اولین روز تأسیس را هم. و درباره حکومت اول، دوم و سوم حرف نمی‌زنیم بلکه درباره نظام سعودی می‌گوییم که 300سال ریشه درتاریخ دارد.
آری روز بزرگداشت است اما روزیادآوری ضرورت ویرایش و تصحیح روایت آن به ما و تأمل در عقلانیت قلمروی که همیشه درباره آن به عنوان مکتب عقلانیت گفته شده است. امروز درباره میهنی می‌گوییم که به نامش افتخار می‌کنیم همان طور که خود آن میل به آینده دارد.