بایدن در مطبوعات جهانی

مطبوعات جهانی در توصیف رویدادها و وضعیت‌های دارای اهمیت خاص از تعابیر مجازی اغراق آمیزی استفاده می‌کنند. و این هم بیشتر به قصد تأکید است تا اینکه به قصد توهین باشد. از زمان آغاز سخن درباره سفر دوره‌ای بایدن به منطقه، مسابقه به کارگیری این استعاره‌ها شروع شد. پس از آنکه «هآرتس» نوشت، بایدن به سعودی آمده تا «انگشتر را ببوسد»، «فیگارو» روز چهارشنبه با سرمقاله‌ای با عنوان «قدرتمند بر زانو» منتشرشد و درآن نوشت، او آمده تا از سعودی التماس کند درکاهش قیمت‌های نفت مشارکت کند تا این تحریم‌های روسیه را کارآمدتر سازد.
اما «فیگارو» خود می‌نویسد، رئیس جمهوری امریکا از مجموعه شکست‌هایی رنج می‌برد که در افغانستان، عراق و سوریه به ایالات متحده وارد شد.
روس‌ها دو روز برسفر پیشی گرفتند و گذاشتند امریکایی‌ها خبر توافق نظامی بین آنها و ایران را اعلام کنند. و این براهمیت گفت‌وگوها و گزینه‌ها می‌افزاید. و دیپلماسی سعودی دوست شکست خورده نمی‌خواهد، اما درعین حال دوست متکبر و پرنخوت هم نمی‌خواهد. برای دوستی یا روابط دوستانه مفاهیم بسیاری وجود دارد که همه آنها در توازن در اهمیت دادن متقابل بر احساسات و منافع به هم می‌رسند.
اروپایی‌ها خیلی از دیدن رئیس جمهوری امریکای زانوزده خوشحال نمی‌شوند. روشن است آنها همان موضعش را در برابر روسیه درجنگ اوکراین و حتی شاید پرهیجان‌تر از او بگیرند. پس از سقوطی که یورو دچارش شد، جنگ اوکراینی در هر خانه اروپایی وارد شد. آنچه که بایدن در جده برآن تمرکز خواهد کرد، عنصر نفت در دو جنگ نظامی و سیاسی است و اینکه غرب در آستانه زمستانی با سرمایی گزنده و طولانی است. و سعودی همان‌قدر که می‌خواهد دریافتن راه‌ حل‌هایی برای تسهیل مسائل جهان سهیم باشد- همان طور که همیشه بوده- می‌خواهد برای تأمین سلامت و ثبات خود، شرکا، متحدان و دوستانش کارکند. و بسیار ترجیح می‌دهد که با رئیس جمهوری قوی و برپا ایستاده نه به زانو افتاده تعامل کند. روشن است که سعودی، خلیج و منطقه دغدغه‌های طولانی مدت دارند. اگر ایران بتواند مازاد پهپادهای خود را به کشوری مانند روسیه صادر کند، چطور این کشورها عزم بر افزایش سلاح استراتژیک خود در رویارویی با کشوری جزم نکنند که دسته دسته پهپاد به سمت فرودگاه‌های غیرنظامی و مناطق حیاتی می‌فرستد؟
مستر بایدن گزینه‌های زیادی پیش رو ندارد. اما درعین حال میزبانش درچنین وضعیتی است. امنیت و ثبات و محافظت ازملت‌ها تاب مانور یا طفره رفتن یا دوگانگی‌ها را ندارد. راه درست همان راه شفاف و صریح است. و سیاست جهانی دسته‌آرزوها نیست. همه چیز درآن بر قدرت‌ها قراردارد. آیا شگفت انگیز نیست کشوری مانند اوکراین این همه رو در روی کشوری مانند روسیه بایستد؟ اگر غرب در کنارش نمی‌ایستاد چطور، می‌توانست این همه ‌پایداری کند؟ عجیب نیست که ایران با مجهز ساختن سعودی با «سلاح دقیق» مخالفت کند درحالی که خود چیزی جز پیشنهاد سلاح ندارد تا به ملتش و جهان عرضه کند. اما عجیب‌تر اینکه روسیه غول سلاح از هرجا و هرکسی وارد کند.