زهر ایرانی

زمانی که آیت الله خمینی در سال 1988 اعلام کرد که قطعنامه پایان جنگ با عراق را پذیرفته است، در آن زمان در سخنان خود برای ایرانیان گفت که این تصمیم «مثل نوشیدن یک جام زهر» بود، اما امروز دختران ایرانی در حال نوشیدن زهر واقعی ایرانی‌ برای توقف اعتراضات جاری در آنجا هستند.
به طوری که اعلام شد نزدیک به 900 دانش آموز ایرانی در چندین مدرسه و در شهرهای مختلف در معرض مسمومیت از طریق دستگاه تنفسی قرار گرفتند و روایت در ایران به سه سناریو درباره این مسمومیت‌های گروهی خلاصه شد.
روایتی که برخی از مقامات ایران و رسانه‌های وابسته به رژیم بازگو می‌کنند، می‌گویند که عاملان ممکن است «افراطی‌های مذهبی» باشند که قصد تعطیلی مدارس دخترانه را دارند، به‌ویژه پس از مسمومیت‌های مکرر دانش‌آموزان دختر در قم که شاهد اولین موارد بود.
گفته می‌شود این باور وجود دارد که کسانی هستند که می‌خواهند تمام مدارس به ویژه مدارس دخترانه را تعطیل کنند. در حالی که سناریوی دوم متهم کردن مخالفان برای دامن زدن به تظاهرات است. سناریوی سوم، اتهام «دشمنان خارجی» است.
به نظر می‌رسد که ما با یک پروژه تبلیغاتی معروف ایرانی روبه‌رو هستیم؛ صحبت از «تندروهای مذهبی» پیامی به غرب است که ایران نیز از افراط گرایان رنج می‌برد و سخن از «اپوزیسیون» برای خطاب قرار دادن بخشی از کسانی است که در مقابل این تظاهرات سکوت می‌کنند. صحبت از «دشمنان خارجی » برای مخاطب قراردادن پایگاه‌های آخوندها و ایجاد انگیزه در آنهاست.
با بازگشت به این مسمومیت‌های دسته‌جمعی، آن‌ها نشان‌دهنده نکات خطرناکی هستند که باید برآنها درنگ کرد، به ویژه اینکه رژیم تهران اکنون در تلاش است تا ایده «تندروهای مذهبی» را ترویج کند، همانطور که قبل از این ایده «افراطی‌ها» و «اعتدال‌گرایان» را ترویج می‌کرد که معروف‌ترین دروغ پس از انقلاب ایران است.
پرسش در اینجا در مورد تفاوت رژیم ملاها و رژیم «طالبان» نیست که از تحصیل دختران در افغانستان جلوگیری کرد، بلکه تفاوت بین رژیم ملاها و «تندروهای مذهبی» که اکنون متهم به مسموم ساختن دختران ایرانی هستند، چیست؟ من فکر می‌کنم هیچ تفاوتی وجود ندارد، بلکه آنها بخشی از سیستم هستند.
مسئله خطرناک دیگر در اینجا این است که اگر «تندروهای مذهبی» با پاشیدن موادی برای مسموم کردن دانش‌آموزان دختر بی‌دفاع ایرانی اقدام کنند، اگر ایران به سلاح‌های هسته‌ای دسترسی داشته باشد، با منطقه چه خواهد کرد؟
کافی است بپرسیم که این «تندروهای مذهبی» که توسط ایران به عنوان شبه نظامی در سوریه مورد استفاده قرار ‌گرفتند، چه کرده‌اند، به خصوص که در سوریه نزدیک به 38 بار از سلاح‌های شیمیایی علیه سوری‌های بی‌دفاع استفاده شده است.
بنابراین، برنامه مسموم سازی دانش‌آموزان دختر ایرانی، دلیلی ملموس است و نشان می‌دهد که رژیم آخوندی برای فرار رو به جلو و علیه مردم ایران چه می‌کند، اگر رژیم به سلاح هسته‌ای دست یافت، چگونه خواهد بود؟
تجارب رژیم ایران در طول چهار دهه نشان می‌دهد که این رژیم برای تحکیم خود و گسترش نفوذش در منطقه از یمن تا لبنان و از عراق تا سوریه هرگز از استفاده از همه ابزارهای غیرقانونی دریغ نکرده است.
همه اینها می‌گوید که باید زمان پاسخگویی واقعی برای رژیم ایران وجود داشته باشد، لحظه‌ای که بسیار دیر شده و زمان آن فرا رسیده که یک موضع واقعی بین‌المللی در قبال آخوندهایی اتخاذ کنیم که در جنایات از هر نامعقولی فراتر رفته‌اند و آخرین آنها پهپادهایی است که اوکراینی‌ها را می‌کشد و حالا سمی است که زنان ایرانی را می‌کشد.