نامه‌های خونین و مرگ روزنامه‌نگاری

یک روز گروهی مسلح نقابدار به دفتر «العربیه» و «الحدث» در بغداد یورش بردند. و پس از آنکه آنجا را به آوار بدل کردند بیرون رفتند. تصاویر دوربین‌های مداربسته‌ که بعداً نمایش دادیم نشان می‌داد آنها گروهی مجهز به مدرنترین اسلحه و صداخفه‌کن بودند و لباس نظامی به تن داشتند. پیش‌بینی‌های اولیه ما غلط از آب درنیامد و بعداً برای ما مشخص شد آنها شبه نظامیانی وابسته به چهره‌های مرتبط با تهرانند.
پیام کاملا روشن بود: تهدید خونین. آنچه از ما خواسته می‌شود اینکه از پوشش خبری که مایه ناراحتی آنهاست دست برداریم، همان کاری که شبکه‌های دیگر می‌کنند؛ چشمان خود را می‌بندند و غرق درسکون و سکوتی عمیق می‌شوند. با این وجود از ادامه کار رسانه‌ای حرفه‌ای خود متوقف نشدیم و به لطف همکاران گزارشگر و خبرنگارمان پوشش حرفه‌ای متوازن ارائه دادیم که همه اطراف و طیف‌های جامعه سیاسی عراق در آن حضور داشتند.
چند روز پیش «العربیه» مصاحبه‌ای با وزیر خارجه سابق امریکا پومپئو انجام داد که برای اولین بار پرده از جزئیات کشته شدن فرمانده «سپاه قدس» قاسم سلیمانی برداشت. موجی از خشم طرفداران و همدلانش به راه افتاد و دخترش درصدد پاسخ به مصاحبه برآمد.
ماه می گذشته، «حزب الله» بیانیه‌ای منتشر ساخت که درآن به شبکه حمله می‌برد و این اولین کار از این دست نیست. بیانیه درخود تهدیدی آشکار دارد که به زبانی خصمانه گفته می‌شود. عناصر «حزب الله» و همدلان آنها در ایجاد مزاحمت برای همکاران در شبکه «الحدث» در زمان پوشش زنده با استفاده از خشونت تردیدی به خود راه نمی‌دهند و این اتفاق بارها تکرار شده.
خودروی همکار خبرنگار ما محمود العتمی دریمن از سوی میلیشیای حوثی بمب‌گذاری شد. چند دقیقه پس ازحرکت مفجر شد. همسرش رشا الحرازی با کودکی در شکم در دم کشته و او به شدت زخمی شد. حادثه‌ای فاجعه‌بار و محمود کار خود را در «الحدث» به شکل بی‌نظیری ادامه می‌دهد.
در سودان عناصر سرتاپا مسلح و باتوم به دست به دفتر ما یورش بردند و همکاران زن و مرد ما ضرب و شتم شدند و تلفن‌های آنها سرقت شد و کلمات رکیک به آنها گفته شد. ویدیوها را روی صحنه بردیم و برای همه کسانی که دیدند دردآور بود. با وجود وعده‌ها برای تحقیق و روشن ساختن هویت مهاجمان، تا به امروز و با گذشت ماه‌ها نتایج مشخص نشده و به احتمال زیاد نخواهد شد.
آنچه در بالا ذکر شد تنها در چند ماه‌ اتفاق افتاد و احتمال می‌رود تکرار شود و همه آنها هدفی واحد دارند؛ هراس افکنی و ارسال نامه‌ای آغشته به خون برای ایجاد ترس و وحشت تا ما از نقش خود درپوشش مطلوب اخبار کوتاه بیاییم. این تلاش‌ها موفق نشده و حتی برعزم ما افزودند. همکاران در «العربیه» و «الحدث» و دیگر رسانه‌های زندگی خود را به خطر می‌اندازند تا بینندگان و خوانندگان آگاهی وسیعی نسبت به آنچه در پیرامون‌شان روی می‌دهد داشته باشند. این شجاعت آنها را در دل خطرات پیرامون تبریک می‌گویم. و این نمونه‌ای زنده برای مطبوعات حقیقی است که برخی ادعا می‌کنند برای همیشه مدفون شده است.