سال 2007 و در اقدامی بیسابقه، محمود احمدی نژاد رئیس جمهوری اسبق ایران در بیست و هشتمین اجلاس شورای همکاری خلیج که در دوحه برگزار شد، به دعوت قطر به عنوان مهمان شرکت کرد. در طول اجلاس، تصویر بلکه یک رویداد جالب توجهی وجود داشت.
این تصویر مرحوم ملک عبدالله بن عبدالعزیز - رحمه الله -، احمدی نژاد و مرحوم سلطان قابوس بن سعید - رحمه الله - را در حالی که دست یکدیگر را گرفته بودند، گرد هم آورد. و من پس از مدتی، در پاریس، به عنوان سردبیر وقت، با شاهزاده سعود الفیصل، وزیر خارجه اسبق سعودی ملاقات کردم.
و پیش از آن، الفیصل در زمان سفر احمدی نژاد به سعودی در اوایل سال 2007، اظهارات قبلی درباره ایران داشت که در آن الفیصل به مجله آمریکایی «نیوزویک» گفت، ملک عبدالله فقید به صراحت با احمدی نژاد صحبت کرده و دخالت ایران در امور داخلی عربی را رد کرده و احمدی نژاد در آن زمان پاسخ داد و گفت: «ما دخالت نمیکنیم.»
مرحوم ملک عبدالله به او گفت: «صرف نظر از اینکه شما انکار کنید یا نه، این مسئله باعث ایجاد ناراحتی از ایران میشود و ما معتقدیم که باید دست بردارید.» و سعودی به احمدی نژاد نسبت به بازی با آتش و پرونده غنی سازی اورانیوم هشدار داد.
به دلیل این اظهارات و زمانی که با شاهزاده سعود الفیصل در پاریس ملاقات کردم، همکارمان جمیل الذیابی، سردبیر روزنامه عکاظ، و در آن زمان سردبیر نسخه سعودی روزنامه الحیات، بیپرده از او سئوالی پرسید.
الضیابی به شاهزاده سعود گفت: « شما به ایران هشدار میدهید و بعد تصویری ظاهر میشود - ملک عبدالله فقید و احمدی نژاد که دست یکدیگر را گرفتهاند، این را چگونه میتوان فهمید؟». الفیصل به دلیل تماسی از ملک عبدالله مرحوم اجازه خواست و ما فکرکردیم شاهزاده این سؤال را نشنید.
شاهزاده سعود الفیصل بعد از دقایقی برگشت و خطاب به همکارمان الذیابی گفت: « آیا انتظار داری ملک عبدالله به احمدی نژاد بگوید: دستت را از من بردار؟» یعنی احمدی نژاد بود که به پادشاه سعودی میچسبید. ما در آن زمان لبخند زدیم، اما در رابطه با روابط ایران- سعودی و به طور خاص در مورد هر بیانیه همراه با «تقیه» ایرانی « از تهران درباره ریاض»، در ذهنم نقش بست.
و اگر حجم اظهارات ایران در مورد سعودی را بشماریم- من در مورد اظهارات بدخواهانه صحبت نمیکنم- آنها از شمارش بیرونند. و همه آنها یک بازی رو هستند؛ با وجو اظهارات ایران مبنی بر درخواست از سعودی برای مذاکره و گفتگو، بازگشایی سفارتخانهها و تمایل به هر گونه دیداری، حتی در راهروها، با شاهزاده فیصل بن فرحان، وزیر امور خارجه یا صحبت در مورد دیدارهایی که قبلا در عراق انجام شده، هیچ اصلاح طلبی در ایران وجود ندارد.
سئوال اینجاست: این تناقضگویی ایران درباره سعودی برای چیست؟ آنچه مسلم است برای ایجاد شکاف در صف عربها، خنثیسازی رسانههای سعودی و دورساختن این کشور از اتخاذ هرگونه موضع بینالمللی است که موقعیت ایران را تضعیف میکند. تأمل در نشستهای ریاض با چین کافی است.
همچنین ترس از بازنگری آینده آمریکا در روابط با سعودی که ممکن است بسیاری از جمله ایران را شوکه کند. بر همین اساس، هرگاه بیانیه درباره نزدیک شدن ایران با سعودی میبینم، به یاد شاهزاده فقید سعود الفیصل - رحمه الله – میافتم که میگفت: آیا بگوییم، دستت را از من دور کن؟
البته که نه، اما در مواقعی باید بگوییم؛ چون دروغهای رژیم «آخوندها» در تهران را شناختهایم و تجربه کردهایم و مطمئن هستیم که هیچ اصلاح طلبی در آنجا وجود ندارد.
TT
سعودی و ایران؛ «دستت را از من دور کن»
مقالات بیشتر دیدگاه
لم تشترك بعد
انشئ حساباً خاصاً بك لتحصل على أخبار مخصصة لك ولتتمتع بخاصية حفظ المقالات وتتلقى نشراتنا البريدية المتنوعة