همزمان با آغاز انقلاب ایران یک دوگانگی با آن در تهران متولد شد: تندروها و کمتر تندروها. رهبر و رئیس. دولت و سپاه انقلابی. کشش ایرانی و گفتمان اسلامی و ...

در این دوگانگی برای تهران آسان می‌شود که همزمان و به یک اندازه تأیید یا رد کند. در صورت نیاز به موضع مناسب و گروه مناسب استناد می‌شود. ایران تنها کشور در جهان است که انتخابات ریاست جمهوری و پارلمانی برگزار می‌کند، اما این دو هیچ ارزشی در برابر تصمیم رهبر معظم ندارند.

این دوگانگی دیروز به تمامی در تنگه هرمز نمود پیدا کرد: ایران نفتکش‌ها را به آتش می‌کشد و ایران اعلام می‌کند تأمین امنیت تنگه به عهده اوست. ایران هر روز تهدید به بستن تنگه می‌کند و زمانی که به آتش کشیده می‌شود دست‌هایش را در آب دریای عرب می‌شوید. ایران از نخست وزیر ژاپن استقبال می‌کند و ایران کشتی ژاپنی را منفجر می‌کند.

این سخن به چرچیل نسبت داده شده که گفته، بریتانیا تا آخرین سرباز فرانسوی خواهد جنگید. و ایران تا آخرین حوثی و عراقی و سوری و لبنانی و افغانی و آذربایجانی خواهد جنگید. وقتی در دریای عرب دست داشتن در شلیک اژدر از زیردریایی را رد می‌کند، نگاه‌ها به سمت زیردریایی‌های جیبوتی و اژدرهای سقطری برمی‌گردند. مشکل این است که خود ایران هرچند وقت یک بار اقدام به نمایش زیردریایی‌ها و نیروی دریایی‌اش می‌کند. و ایران خود قصد دارد قدس را از باب المندب آزاد کند.

دوگانگی تا جایی به کار می‌آید. وقتی چندین بار رو شود اثر خودش را از دست می‌دهد. مهم این است که هوادارانش باورش کنند و نه دشمنانش که هیچ کسی مانند ایران در جمع کردن‌شان خبره نیست. اما ماجرا از سرگرمی در دشمن تراشی و بیهوده کاری در امنیت منطقه گذشته. موشک‌ها و اژدرها و هواپیماهای ایران امنیت جهان را تهدید می‌کنند آن طور که سازمان ملل می‌گوید.

سابقه نداشته که کسی به سمت فرودگاه غیرنظامی در حال فعالیت موشک شلیک کند. مگر موشک‌های پیشرفته حوثی که کارشناسانش در صعده می‌سازند. ایران مشغول بیهوده کاری درامنیت منطقه است و می‌خواهد عقل جهان را هم بیهوده بیانگارد.

نخست وزیر ژاپن پیش از سفرش به تهران گفت او برای میانجیگری نمی‌رود. نامش را هرچه می‌خواهی بگذار. چه کسی ضمانت می‌کند به نتیجه برسد؟ و چه کسی تضمین می‌دهد که گفته‌های در حضورش پس از رفتنش تکذیب نشوند. چه کسی باور می‌کند این گفته ظریف را که کشورش به سمت غنی سازی حرکت می‌کند یا این نکته‌اش را که کشورش خواستار قدرت هسته‌ای نیست؟ در این دو گفته چه کسانی را نمایندگی می‌کند یا اینکه آماده باشد سخن سومی بگوید.

میانجیگری ژاپنی به یک باره همه فتیله‌های ایرانی را آتش زد: حالا که وارد «بازار» شده‌اید بیایید با هم حساب و کتاب بکنیم. کارخانه‌های حوثی با تمام ظرفیت در زمین و دریا و هوا مشغول کارند.