اگر دستگاه شمارشگری روی دهان فرانسویها میگذاشتیم تا بدانیم که طی هفتههای گذشته کدام اسم را بیشتر به زبان آوردهاند میبینیم آن نام بنزماست. کریم مصطفی بنزما. فوتبالیست متولد شهر لیون از پدر و مادری مهاجر از الجزایر. عضو تیم ملی فرانسه بود و مانند رانده شدن کنار زده شد. و حالا او پیروز برمیگردد و آغوشها برای استقبال فرزند گمشده گشوده میشود. بنزما پنج سال را در اسپانیا گذراند و برای باشگاه «رئال مادرید» بازی کرد، با نظارت ویژه مربی تیم زین الدین زیدان. هر دو از یک خاستگاه آمده بودند.
درگیریهای محله شیخ جراح در قدس و جنگ غزه گذشتند بی آنکه فکر فرانسویها را از بنزما مشغول کنند. ویروس فروکش کرد و ماسکها را در خیابانها درآوردند و به نقل اخبارش ادامه دادند. اولین دوره انتخابات مناطق برگزار شد و امروز فرانسویها دوباره به سمت صندوقهای رأی میروند تا نتیجه نهایی را رقم بزنند. فرانسویها نامزدهای گمنامی را انتخاب میکنند که به سختی میتوانند اسمشان را به یاد بیاورند، اما در گفتن نام او به اشتباه نمیافتند. برمیگردد یا برنمیگردد، مسئله این است. آیا حضور بنزما در جام ملتهای اروپا از صعود مارین لوپن، رهبر حزب راست افراطی درانتخابات مهمتر است؟
فکرنمیکردم روزی مقالهای درباره فوتبال بنویسم. این بازی را دوست دارم، اما همچنان نمیفهمم آفساید چیست. بنزما ولی میتواند شخصیت یک رمان باشد. جوانی با نُه برادر که راه نجاتی جز فوتبال نمییابد. او پیش از هجده سالگی به تیم ملی فرانسه پیوست. در80 بازی ملی حضور داشت و به جمع گلزنهای بزرگ پیوست. اما به نظرمیرسد هر بار سر بزنگاه وسواس خناسی پیدا میشود. یک بار نام وسواس زاهیه بود، دختری کم سن و سال که پس از تلاش برای اغوای بازیکن و رفقایش در کافه قلیان در «شانزلیزه» به مسئله بدل شد.
شش سال پیش در اوج شهرتش، بازیکن به دلیل عجیب و غریبی جایگاهش را تیم ملی از دست داد. بنزما در ماجرای آزار جنسی علیه همبازیاش در تیم محاکمه شد. مسئله بین دادگاه بدوی و تجدید نظر دست به دست و سرانجام نقض شد. بازپرسها به ضبط مکالمات تلفنی گوش داده بودند، مسئلهای که از نظر قاضی یک استراق سمع غیرقانونی بود، اما بازیکن از اینکه واسطه ماجرا بود تبرئه نشد. لایههای ورزشی از خبر به ولوله افتادند. نان روزانه مطبوعات زرد و شبکههای اجتماعی شد. گوسفند وقتی ازپا میافتد، کاردها زیاد میشوند. اینکه بهترین و گرانترین مهاجم نسل خودش بود دستش را نگرفت. ارزش انتقالش به باشگاه سلطنتی(رئال مادرید) درسال 2009 گرانترین بود؛35 میلیون یورو. پس از آن زیر نظرهموطن، دوست و حامیاش زیدان مهمترین بازیکن تیم شد.
بازیکن فرانسوی با این باشگاه به 13 افتخار دست یافت. آنجا با رونالدو، ستاره فوتبال پرتغال آشنا شد و با هم بازی کردند و میان آنها دوستیهایی شکل گرفت. بنزما توپ را به رونالدو میرساند تا گل بزند و رونالدو از بنزما دفاع میکرد وقتی هواداران سوت خشم برایش میکشیدند. در آخرین بازی همدیگر را درآغوش کشیدند و هریک لباس خود را درآورد و به دیگری هدیه داد.
در طول پنج سال گذشته بحث و جدل درباره درستی یا نادرستی دور ساختن بنزما از تیم ملی ادامه داشت. برای اولین بار سیاستمداران، چهرههای فرهنگی و هنری در کنار مقامات ورزشی و تحلیلگران مطبوعات وارد بحث میشوند. به نظر گروهی از مهاجران، تصمیم خالی از نژادپرستی نیست. اما رئیس فدراسیون فوتبال فرانسه ایستاد و دستی برسبیلش کشید و اعلام کرد، این بازیکن تمام شد و راه برگشتی به تیم ملی ندارد. و حالا او برگشته. نه تنها برگشت بلکه چند روز پیش در مقابل تیم پرتغال دوگل به ثمر رساند. عاشقان فوتبال در شهرهای لیون، پاریس و مارسی به خیابانها ریختند تا نام بنزما را فریاد کنند. او امید فرانسویها برای قهرمانی است.