مجازات اوکراین 

وحشتناک‌تر از اشغال خاک، اتفاقی است که این روزها در اوکراین رخ می‌دهد، جایی که ارتش روسیه از مواضع مستحکم خود مناطقی را که به لطف شجاعت اوکراینی‌هایی که در مقابلش ایستادگی کردند و مانع از محکم ساختن قبضه‌اش بر آنها شدند و مجبور به عقب‌نشینی از آنها شد، به طور سیستماتیک بمباران می‌کند. با این حال، عقب‌نشینی نیروهای مسلح روس تغییر چندانی در وضعیت میدانی ایجاد نکرد، زیرا موشک‌هایی که بر این مناطق می‌بارند، هدف‌شان مجازات کسانی است که شیردلانه مرتکب جنایت دفاع از سرزمینی شدند که در آن نور دیده‌اند، تا مانع از آن شوند که دشمن بر سرزمینی استیلا یابد که در آن حقی ندارد.
این را ولادیمیر پوتین درک نمی‌کند و اصرار دارد که اوکراین بخشی جدایی ناپذیر از روسیه است و جسارت این کشور برای امتناع از اشغال نیروهای متجاوز را مستحق انتقام و مجازات می‌بیند و تاکید می‌کند، مردم کی‌یف و بقیه خاک اوکراین به ویژه افراد مسن و کودکان بی‌گناه و بی‌پناه برای دفاع از خود با زمستانی وحشتناک مواجه می‌شوند. ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهوری اوکراین، به نوبه خود، پیام‌هایش را پیوسته تکرار می‌کند و در آنها از کشورهای غربی می‌خواهد سلاح‌های وعده داده شده را به او برسانند، که به او این امکان را می‌دهند خاک روسیه هدف قرار دهد که موشک‌ها از آنجا پرتاب می‌شوند، که ناظران اتفاق نظردارند، هدفی جز نابودی مردم غیرنظامی ندارند که پس از مبارزه با اشغال نظامی، امروز مورد بمباران قرار می‌گیرند تا آنها را به دلیل مخالفت با تهاجم روسیه تنبیه کنند. کشورهای غربی که قول ارسال اسلحه را داده بودند باید در ارسال آنها برای پس زدن این تجاوز جدید شتاب کنند که خبرنگاران از آنجا گزارش می‌دهند، ممکن است تعداد زیادی از ساکنان آن مناطق را بر اثر سرما و گرسنگی نابود کند. و ضعیف‌ترین باور این است که ناتو به وعده‌های خود عمل می‌کند، آیا ممکن است آنها را فراموش کرده باشد؟مجازات اوکراین 
ماریو بارگاس یوسا
وحشتناک‌تر از اشغال خاک، اتفاقی است که این روزها در اوکراین رخ می‌دهد، جایی که ارتش روسیه از مواضع مستحکم خود مناطقی را که به لطف شجاعت اوکراینی‌هایی که در مقابلش ایستادگی کردند و مانع از محکم ساختن قبضه‌اش بر آنها شدند و مجبور به عقب‌نشینی از آنها شد، به طور سیستماتیک بمباران می‌کند. با این حال، عقب‌نشینی نیروهای مسلح روس تغییر چندانی در وضعیت میدانی ایجاد نکرد، زیرا موشک‌هایی که بر این مناطق می‌بارند، هدف‌شان مجازات کسانی است که شیردلانه مرتکب جنایت دفاع از سرزمینی شدند که در آن نور دیده‌اند، تا مانع از آن شوند که دشمن بر سرزمینی استیلا یابد که در آن حقی ندارد.
این را ولادیمیر پوتین درک نمی‌کند و اصرار دارد که اوکراین بخشی جدایی ناپذیر از روسیه است و جسارت این کشور برای امتناع از اشغال نیروهای متجاوز را مستحق انتقام و مجازات می‌بیند و تاکید می‌کند، مردم کی‌یف و بقیه خاک اوکراین به ویژه افراد مسن و کودکان بی‌گناه و بی‌پناه برای دفاع از خود با زمستانی وحشتناک مواجه می‌شوند. ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهوری اوکراین، به نوبه خود، پیام‌هایش را پیوسته تکرار می‌کند و در آنها از کشورهای غربی می‌خواهد سلاح‌های وعده داده شده را به او برسانند، که به او این امکان را می‌دهند خاک روسیه هدف قرار دهد که موشک‌ها از آنجا پرتاب می‌شوند، که ناظران اتفاق نظردارند، هدفی جز نابودی مردم غیرنظامی ندارند که پس از مبارزه با اشغال نظامی، امروز مورد بمباران قرار می‌گیرند تا آنها را به دلیل مخالفت با تهاجم روسیه تنبیه کنند. کشورهای غربی که قول ارسال اسلحه را داده بودند باید در ارسال آنها برای پس زدن این تجاوز جدید شتاب کنند که خبرنگاران از آنجا گزارش می‌دهند، ممکن است تعداد زیادی از ساکنان آن مناطق را بر اثر سرما و گرسنگی نابود کند. و ضعیف‌ترین باور این است که ناتو به وعده‌های خود عمل می‌کند، آیا ممکن است آنها را فراموش کرده باشد؟
راستش را بخواهید، با گذشت زمان، تراژدی اوکراینی از صدر حوادث کنار می‌رود و تبدیل به چیزی می‌شود که در آنجا، در دور دست، خارج از دایره نگرانی‌های فوری روزانه ما اتفاق می‌افتد. اما کسانی که بر این دیدگاه هستند مسئله‌ای بسیار مهم‌تر را فراموش می‌کنند: اینکه اوکراینی‌ها نیز برای ما می‌جنگند، یعنی به خاطر کشورهای آزاد که ممکن است فردا در معرض تهدیدات ولادیمیر پوتین قرارگیرند که هوس بازسازی امپراتوری را درسردارد که در زمان اتحاد جماهیر شوروی در چنگال ارتش روسیه بود و پوتین که در دوره یلتسین کارمند «کا گ ب» در آلمان شرقی اشغالی بود، آن را تحمیل کرد. این وظیفه کشورهای غربی است که برای نجات اوکراین شتاب کنند پیش از آنکه زمستان سخت بر آن سرزمین‌ها سایه بیاندازد و قبل از اینکه صحنه‌های سالمندان در میان آوار خانه‌ها از صفحه شبکه‌های جهانی ناپدید شود و قهرمانانه و بدون امکانات گرمایشی و پوشاک با سرمای بی‌رحم دست و پنجه نرم کنند و دمای چندین درجه زیر صفر را تحمل. و خبرنگارانی که کار خود را با شجاعتی همتراز اوکراینی‌ها، زیر بمب‌ها و گلوله باران‌هایی که غیرنظامیان را هدف قرار می‌دهند و هر چیزی را که می‌تواند به آنها اجازه دهد در مقابل زمستان از خود دفاع کنند، نابود می‌کند انجام می‌دهند براین صحنه‌ها گواهند. این خبرنگارها در قهرمانی چیزی کمتر از اوکراینی‌های شجاع ندارند و وظیفه خود را انجام می‌دهند، اطمینان دارند که نیروهای روسی یک ذره از «مأموریت» خود منحرف نشدند: مجازات غیرنظامیان اوکراینی به دلیل مخالفت با تهاجم. وظیفه داریم افکار و ایده‌هایی را که ولادیمیر پوتین تبلیغ می‌کند، رد کنیم و اوکراین را که امروز برای آزادی کل جهان غرب می‌جنگد، از یاد نبریم. آیا هنوز افراد ساده لوحی هستند که معتقدند تهاجم پوتین به اوکراین متوقف خواهد شد و ارتش روسیه در جاهای دیگر مداخله نخواهد کرد؟
تنها اشتباه جدی در محاسبات پوتین ارتش روسیه است، زیرا از انتظاراتی که ارباب کرملین تصمیم خود را بر اساس آن قرار داد، کمتر بود. ارتش حاضر به جنگ نیست و ما دیدیم که چقدر راحت در انجام مأموریت‌هایی که فرماندهانش به آن می‌سپارند شکست می‌خورد. این ارتش تنها به یادگاری از آنچه در گذشته بود تبدیل شده؛ یک نیروی بسیار آموزش دیده مجهز به سلاح‌های مدرن، اعم از کلاسیک و هسته‌ای. اما وقتی ارتش آمادگی جنگ نداشته باشد، اسلحه کمک چندانی نمی‌کند، همانطور که دیدیم جوانان روسی به دلیل عدم اشتیاق یا شاید از روی تدبیر و درایت، در اجرای دستورات نظامی تردید و اکراه داشتند؛ آنها از رفتن به سوی مرگ به خاطر یک هدف ناعادلانه سرباز می‌زنند: اشغال اوکراین و هرشومی که این اشغال برای نیروهای مسلح روسیه دارد و مخالفت مردم مسلح با ناتو به خصوص ایالات متحده  که بدون شک در برابر تجاوز مقاومت کرده و به هر وسیله از خود دفاع خواهند کرد. مردم اوکراین ثابت کرده‌اند که هیچ کشوری نمی‌تواند بدون مواجهه با مقاومت، همانطور که ولادیمیر پوتین فکر می‌کرد، به خاک آن حمله کند و با تمام امکانات و توانایی‌هایش از خود دفاع کرد. آنچه امروز شاهد آن هستیم چیزی نیست جز روند تحقیر و اخراج کسانی که می‌خواستند به آن حمله کنند و آنها از غرب می‌خواهند سلاح‌هایی در اختیارشان بگذارد که به آنها اجازه می‌دهد به دفاع از خود ادامه دهند. و این خواسته‌ برحقی است، تا زمانی که پوتین متقاعد شود تصورش از اوکراین به عنوان یک بخش ذوب شدنی متعلق به روسیه منسوخ و پوچ شده است، و در هر صورت این انگیزه پشت اقدام اروپا، و همراه با آن، جهان آزاد، در اعلام همبستگی با اوکراین بود، پیش از آنکه مردم اوکراین توان خود را برای مبارزه و دفاع از خویش در برابر قدرت سهمگین نشان دهند که نه جنگ را می‌شناسد و نه تمایلی به آن دارد. شکی نیست که زندگی پوتین در پایان این تهاجم آسان نخواهد بود، زمانی که رهبران کرملین سخت سرگرم بررسی نتایج این جنگ و پیامدهای حمله به اوکراین و خشم مردمی که به اشغال دست رد زدند و احساسات شدید ناسیونالیستی ضد روسی آنها را فراگرفت.
به نکته‌ای که در ابتدا گفتم برمی‌گردم. من پیام‌های خبرنگارانی که جنگ را پوشش می‌دهند، از آنجا، زیر بمب‌ها می‌خوانم و همه آنها بدون استثنا هم‌صدا هستند که بمباران‌های اخیر توسط نیروهای روسی با هدف نابودی هر چیزی که به اوکراینی‌ها اجازه می‌دهد با زمستان روبرو شوند، اتفاق می‌افتد. خانه‌های ویران‌، ساختمان‌های فروریخته زیر بمباران، شبکه‌های گرمایشی از کارافتاده، و شهروندانی که مقاومت می‌کنند و می‌دانند ضعیف‌ترها به دلیل سن یا بیماری نمی‌توانند از زمستان امسال که انتظار می‌رود سخت‌تر و شدیدتر از حد معمول باشد، بگذرند. در کنار آنها دولتی است که برای دفاع از آنها به التماس درخواست اسلحه می‌کند و برای نجات‌شان از مرگ کمک می‌خواهد. این تنها راه کمک به اوکراین در این شرایط دشوار است و اگر می‌خواهیم به ولع امپراتوری پوتین پایان دهیم، باید به مسئولیت خود عمل کنیم. این وظیفه ایالات متحده و ناتو است که تسلیحات وعده داده شده را در اختیار اوکراین قرار دهند تا بتواند از خود دفاع کند.