سلاله دینو  

نجار حرفه‌ خود را به فرزندانش منتقل می‌کند. همین‌طور بسیاری از صاحبان صنایع و سرمایه‌ها. پسر وکیل دوست دارد وکیل شود و دختر پزشک دوست دارد او را دکتر خطاب کنند. به نظر می‌رسد استعدادهای هنری نیزبه ارث می‌رسند. باشد یا نباشد. تا سبیل پسر این بازیگر سبز شود، نقشی برای خود روی صحنه پیدا می‌کند، دوستان زیادی در جامعه سینمایی هستند و امید به یأس مبدل نمی‌شود. کیارا ماسترویانی سه شنبه گذشته مجری مراسم افتتاحیه جشنواره فیلم «کن» بود. او دختری بازیگر و از پدر و مادری بازیگر است. مادر او ستاره فرانسوی کاترین دونو و پدرش ستاره فقید ایتالیایی مارچلو ماسترویانی است. و کاترین دختر دو هنرپیشه موریس دورلیاک و رنه سیمونو است که عکسش زینت بخش پوستر دوره فعلی جشنواره است. او یک پسر به نام کریستین از همسر اولش کارگردان راجر وادیم دارد. ناگفته نماند که او هم بازیگر است. در این مراسم، کاترین دونو را دیدیم که مهمان افتخاری، ستاره آمریکایی، مایکل داگلاس را در آغوش گرفته. مایکل پسر کرک داگلاس، بازیگر که به خاطر چال عمیق چانه شهرت داشت که تخیل چندین نسل از دختران نوجوان را شعله‌ور کرد. و مادرش دیانا نیز بازیگر است. سه برادرش هم همینطور. اریک بازیگر، جوئل تهیه کننده و پیتر فیلمنامه نویس است. اما این خاندان به این نام‌ها بسنده نمی‌کند. بازیگر کامرون داگلاس، پسر مایکل از همسر اولش، دیاندرا، وجود دارد. او همچنین از همسر دوم خود، بازیگر، کاترین زتا جونز، یک پسر دارد. این پسرش دیلن نام دارد. بازیگری که این حرفه را از پدر و پدربزرگ به ارث برده است. او خواهری به نام کریس دارد که آماده است تا پرچم را در دست بگیرد. برگردیم به کاترین دونو که نام اصلی‌اش فابین است. من او را نمونه کسی می‌دانم که می‌تواند در حرفه‌ای که به ارث برده بدون اینکه واقعاً در آن نوآوری کند ادامه دهد. این یک نظر شخصی است زیرا دایرة المعارف‌ها او را به عنوان یکی از بزرگترین هنرپیشه‌ها در فرانسه و نمادی از فرهنگ این کشور معرفی می‌کنند. برای بیش از نیم قرن، نزدیک به صد فیلم، و ده‌ها جایزه و افتخار، دونو بازیگری یک چهره باقی مانده است، هرچند شخصیت‌ها متفاوت باشند. او در دوره‌ای ظاهر شد که زنان با موهای طلایی ترجیح داده می‌شدند، بنابراین موهای مشکی خود را رنگ کرد و به معروف‌ترین بلوند روی صفحه نمایش فرانسه تبدیل شد. او با کارگردانان بزرگی کار می‌کرد که نقش‌های زیبایی به او می‌دادند و به خوبی آنها را مدیریت می‌کردند. اما هیچ یک از آنها موفق نشدند ماسک برفی او را بردارند. عصبانی می‌شود، اما مویی از او تکان نمی‌خورد. عموم مردم او را همانطور که هست پذیرفتند. نماد زیبایی شناسی مانند لیلا فوزی در سینمای مصر. و من می‌ترسم که به لیلا ظلم کنم. برای کاترین آسان نبود که برای خود در میان «بلوندهای» مشهور نسل خود جایی پیدا کند. او کجا و جذابیت بریژیت باردو، نگاه میشل مورگان، صدای ژان مورو یا استعداد سیمون سینیوره کجا؟ همه آنها پنهان شدند و او در میدان ماند. او نقش قهرمان مورد تحسین را برای مدت طولانی حفظ کرد و سپس تسلیم واقعیت شد. نقش‌های مادر را پذیرفت و سپس تسلیم نقش‌های مادربزرگ شد. در یکی از فیلم‌هایش نقش مادربزرگ یک تروریست فرانسوی را بازی کرد. وقتی فمینیست‌های آمریکایی علیه آزار و اذیت قیام کردند، کاترین دونو از فرصت استفاده کرد و از آنها جدا شد. او از حق طبیعی جذب بین دو جنس دفاع کرد. کجای معاشقه مرد با زن یا دست زدن به زانوی او زیر میز جرم است؟ قیامت پیوریست‌های جدید در داخل و خارج علیه او برپا شد. از طوفان جاخورد و با نوک زبان عذرخواهی کرد. یک شیشه پاریسی با سنت طولانی اغواگری کجا و مدهای هالیوود کجا؟ کارگردان فرانسوا تروفو گفت که نمی‌توان چشمان خود را از چهره زیبای او برداشت. آب‌های زیادی از زیر پل‌های «سن» گذشت و کاترین هنوز هم با قابلیت کشش، دمیدن و سنباده زیباست. او چشمانش را پشت عینک آفتابی پنهان می‌کند و به دنبال سرگرمی‌اش یعنی پرسه زدن در اطراف مغازه‌های عتیقه فروشی می‌رود. کاملاً به خواب می‌رود و به طرفدارانش اجازه می‌دهد تا پاییز امسال هشتادمین سالگرد تولدش را جشن بگیرند. بازیگری که خاندان را ناامید نکرد.