ایران و موشک‌های سرکش آلومینومی

وقتی وزیرخارجه امریکا مایک پمپئو ایران را به عنوان دولت سرکش توصیف کرد این مقام عالیرتبه امریکایی راه اغراق درپیش نگرفت بلکه واقعیت اکنون و آینده چشمه شرارت را وصف می‌کند که به عامل ریشه‌ای بی ثباتی در منطقه و جهان تبدیل شده است.
پومپئو این سخنان را در یک کنفرانس مطبوعاتی اظهار کرد که درآن گزارش سالانه وزارت خارجه درباره تروریسم ارائه شد و درآن اشاره شده تهران همچنان به اعضای «القاعده» اجازه حضور درخاکش را می‌دهد؛ مسئله‌ای که لغو تحریم تسلیحاتی اعمال شده برآن را  تشویق کننده برای ادامه راه حمایت از تروریسم جهانی می‌سازد.
هر روز جهان به این نتیجه قطعی می‌رسد... ایران کشوری سرکش ورأس قدرت درآن تشویق کننده تروریسم است و هیچ وعده‌ای ازآن قابل اعتماد نیست و هیچ قراری مصون نمی‌ماند و آخرین دلیل هم آن چیزی است که یک مقام سابق ایرانی که به فرانسه پناهنده شده پرده از اسرار جدیدی از اسرار زرادخانه موشکی ایرانی برداشت که تاکنون کسی ازابعاد آن خبرندارد هرچند همه می‌دانند هدف آنها چیست که در تولید موشک بالستیک با توان حمل کلاهک هسته‌ای نمود می‌یابد.
گزارشی که خبرگزاری «رویترز» چند روز پیش پرده ازآن برداشت، نشان می‌دهد که بازی ایران با جامعه جهانی همچنان به قوت خود به پیش می‌رود و نقاط مخفی تأسیسات هسته‌ای و نظامی ایران بیش ازآن است که اعلام شده. در خراسان شمالی در شمال شرق ایران و نزدیک معدن بوکسیت جاجرم در زیرزمین‌های ایرانی مجتمع تولید آلومینیوم وجود دارد که دولت آشکارا برای آن پایکوبی می‌کند به این دلیل که آن را بخشی از تلاش‌هایش برای افزایش تولید دراین معدن عنوان می‌کند... آیا کسی ادعاهای ایران را باور می‌کند؟
مقام ایرانی همه جزئیات داستان را توضیح می‌دهد. این موقعیت چیزی نیست جز بخش بزرگی از تأسیسات مخفیانه که «سپاه پاسداران» ایران آن را ایجاد کرده و پودر آلومینیوم تولید می‌کند که دربرنامه موشکی ایران به کارمی‌رود. این پودر تشکیل دهنده اصلی ابزار پرتابی است که با سوخت سخت برای پرتاب موشک کارمی‌کنند.
تناقض گویی ایرانی از مدت‌ها پیش ثابت شده است و آنچه به برنامه موشکی مربوط می‌شود که ادعا می‌کند دفاعی است اما حقایقی قطعی می‌شوند که ایران اهداف فضایی دارد -یا این طور گمان می‌کند- درحالی همه می‌دانند موشک‌هایش تهاجمی‌اند و قصد دارد با آنها موازنه قوا در منطقه و سراسر جهان را تغییردهد.
جهان و قدرت‌های حامی ایران باید درک کنند از روزی که تهران موشک حامل ماهواره به فضا پرتاب کرد، قواعد بازی تغییرکردند و برنامه موشکی ایران آثار و نتایج خطرناکی برآینده نفوذ ایران به برهمسایگانش قبل از هرچیز خواهد داشت و یک‌باره بازتاب‌های معکوس بر بقیه نقاط جغرافیایی دور و نزدیک خواهد داشت.
سکوت جهان در روز بیست و دوم آوریل گذشته وقتی که ایران ماهواره‌اش را با موشک بالستیک داخلی پرتاب کرد، و آشکارا قطعنامه شماره223 سال 2015 را زیرپا گذاشت که درآن به صراحت « ازایران دعوت می‌شود از دست زدن به هرگونه فعالیتی بپرهیزد که منجر به مدرن سازی موشک‌هایی می‌شود که قادر به حمل کلاهک هسته‌ای می‌شود».
آیا کسی به رئیس جمهوری سابق امریکا باراک اوباما خبرمی‌دهد که به نام توافق هسته‌ای با ایران کشورش و جهان را در معرض بزرگ‌ترین فریب تاریخ معاصر قرارداد؟... چگونه؟
چون میلیاردها دلار بلوکه شده در داخل امریکا از زمان انقلاب نامبارک خمینی را آزاد ساخت که ایران دقیقا درسال 2015 طرح تولید پودر آلومینیوم برای کاربردهای نظامی را آغاز می‌کرد و مسئولیت با راوی، امیر مقدم رئیس روابط عمومی و نماینده امور مجلس در دفتر معاون امور اجرایی رئیس جمهوری است. دفتری که درآن زمان بربرخی سیاست‌های اقتصادی ایرانی نظارت داشت و آنجا فسادی گسترده‌ای کشف کرد و به همین دلیل او را متهم به تشویش اذهان کردند و ناچار شد به فرانسه پناهنده بشود.
گزارش فاجعه بار اخیر «رویترز» پرسش‌های بسیاری را در باره مواضع کشور مدعی دوستی با جهان عرب مطرح می‌کند که به ایران مواد مرگ سریع می‌رسانند.
برای نمونه درسپتامبر 2010 مقامات سنگاپور 302 بشکه پودر آلومینیوم را کشف کردند که ازچین به سمت ایران می‌رفت، مسئله‌ای که ما را وامی‌دارد از چین بپرسیم در کدام سمت ایستاده است، آیا پراگماتیسم قاتل برآن حاکم است همان طور که برواشنگتن و دیگر پایتخت‌های سازنده سیاست‌های بین‌المللی حاکم است؟
انسان می‌تواند همکاری محرمانه میان چین و ایران را به عنوان یک وجه از وجوه فشار سیاسی برایالات متحده و سیاست‌هایش در مقابل ایران فهمید، اما آنچه عاقلانه یا عادلانه نمی‌توان درک کرد این است که شرکت‌های ژاپنی مواد خام مورد نیاز این پودر آلومینیوم را برای ایران تأمین کنند، کشوری که قانون اساسی‌اش تأکید دارد آشکارا  و نهان درکنار صلح می‌ایستد و مانع از ورود آن به ماجراجویی‌های نظامی می‌شود هرچند جریان راست جدید ژاپنی با قدرت تلاش می‌کند آن قانون اساسی را به این دلیل که مشمول زمان شده تعدیل کند. به این یا آن صورت این به معنای بازگشت به ژاپن پیش از جنگ جهانی دوم است.
مصیبت بزرگ تناقض بسیارآشکار در مواضع اروپایی‌هاست. آنچه که به طور علنی اعلام می‌شود این است که شرکت‌های صنعتی آلمانی درگیر وارد ساختن تجهیزات برای کارخانه آلومینیوم ایرانی مخصوص صنایع موشکی هستند؛ آنچه که غربال کردن مواضع را امری ناگزیر می‌سازد تا صف دوستان از دشمنان این مسئله آسان شود. مسئله دشواراما مواضع دشمن/دوستان خطرناک‌تر و زیان‌بخش‌تراست.
اعلام آزمایش موشک کروز با برد کوتاه و بلند در روز پنجم ژوئن توسط نیروی دریایی ارتش ایران آخرین آزمایش موشکی ایران نیست. پس از موشکی با برد 700 کیلومتر ایران بدون شک می‌تواند خطرناک‌تر باشد.
پس ازآن چه؟
شرط‌بندی و پخش غم و اندوه بردیگران توهین به خود است؛ به همین دلیل اندیشه عربی-عربی و بازگشت آگاهی و همآهنگ ساختن تلاش‌های کسانی که با خون وضو می‌گیرند ضرورت می‌یابد.