ترامپ و تیلور

تیلور سویفت روی صحنه می‌رقصد و دونالد ترامپ هم، وقتی روی سکو می‌رود تا هوادارانش را خطاب قرار دهد، به نوعی به رقص می‌آید. پس چه چیزی رئیس‌جمهوری را وامی‌دارد که سر به سر یک ستاره‌ نمایشی بگذارد و هیچ فرصتی را برای طعنه زدن به او از دست ندهد؟ بعید است که حسادت دلیلش باشد. او رئیس‌جمهوری قدرتمندترین کشور دنیاست و سویفت دختری جوان‌تر از دختر خودش، ایوانکا، که فقط روی هوادارانی نفوذ دارد که ترانه‌هایش را از بر هستند. با این حال، این گیر دادن رئیس‌جمهوری آمریکا به یک خواننده، کنجکاوی بسیاری را برانگیخته است. آیا مثلاً عاشق اوست، آن هم عشقی یک‌طرفه و نومید؟
به احتمال زیاد، او آرزو دارد که اعتبار مردمی سویفت را به نفع خودش مصادره کند. ترامپ اغلب رفتاری خودخواهانه دارد و می‌خواهد همه بازی‌ها برای او باشد. برای رئیس‌جمهوری دشوار است که ببیند یک هنرمند، شهرتش در داخل و خارج آمریکا به پای شهرت خودش رسیده است. سویفت، با پشتکار زنبور عسل، به نماد قدرت فرهنگی کشور بدل شده است.
می‌توانست شهرت او را بپذیرد؛ او را به چشم سیاره‌ای در مدار خودش ببیند. اما خانم سویفت دیگر فقط یک عروسک بور نیست؛ امروز زنی بازرگان است که بر رأس امپراتوری مالی بزرگی ایستاده است. ۱۴ جایزه «گرمی» گرفته و اتحادیه بین‌المللی صنعت ضبط صدا پنج بار او را به عنوان هنرمند سال معرفی کرده است. روزنامه‌های آمریکایی می‌نویسند که سویفت «دیگر فقط یک پدیده اجتماعی نیست، بلکه نیرویی سیاسی و اقتصادی است که نفوذش فراتر از صنعت موسیقی گسترش یافته است».
رئیس‌جمهوری چند روز پیش، در جشنی در کاخ سفید، دوباره در برابر مهمانان تیلور سویفت را مسخره کرد. او چهره‌ای از آمریکاست که ترامپ دوست ندارد ببیند؛ چهره‌ زنی جوان، نیرومند و پیشرو. چطور شد که دختر ایالت تنسی، خواننده موسیقی کانتری، به مدافع حقوق زنان و محکوم‌کننده خشونت جنسی تبدیل شد؟
درگیری آن روزی آغاز شد که تیلور حمایت خود را از نامزد دموکرات، بریدیسن، در برابر نامزد جمهوری‌خواه، مارشا بلکبرن، در انتخابات مجلس سنای تنسی اعلام کرد. شمار دنبال‌کنندگانش در آن زمان ۱۱۲ میلیون نفر بود. او گفت که مارشا دشمن زنان است. ترامپ هم پاسخ داد که علاقه‌اش به تیلور سویفت «یک‌چهارم کاهش یافته است». با این گفته، او سویفت را از یک هنرمند به رقیب سیاسی ارتقا داد. در کارزار انتخاباتی دومش، هواداران ترامپ تلاش کردند موضع سویفت را تحریف کنند. آن‌ها عکس‌های جعلی منتشر کردند که در آن طرفداران سویفت تی‌شرت‌هایی با نوشته‌ «تیلور به ترامپ رأی می‌دهد» به تن داشتند. این جعل باعث شد که سویفت آشکارا از کامالا هریس حمایت کند و مردم را به رأی دادن به او فرا بخواند. امضای او: «گربه‌ تیلور سویفت که بچه ندارد». پاسخی بود به گفته‌ پیشین معاون رئیس‌جمهوری، ونس، که گفته بود آمریکا را «گربه‌های ناراضی بدون بچه» اداره خواهند کرد؛ منظورش زنانی بود که فرزندی ندارند و به زعم او، نقشی در آینده کشور ندارند.
امروز خانم سویفت یک امپراتوری تجاری است. خودش حقوق و تصویرش را کنترل می‌کند و مرزهای قلمرو خود را گسترش داده است. او اکنون یکی از منابع درآمد ملی آمریکاست. روزنامه «تایمز» نوشت که او ۵.۷ میلیارد دلار به اقتصاد آمریکا تزریق کرده است.
و تجارت، کار و بار ترامپ است. سویفت برای او مثل خارشی آزاردهنده است. او تلاش می‌کند نگرانی‌اش را با شوخی و خنده و حرکات موزون پنهان کند. اما سویفت بهتر و زیباتر می‌رقصد.