داستان بزرگتر از «فتح» و «حماس» است

شكاف و اختلاف ميان فلسطینى ها یک راز پنهانى نیست، همچنین اختلاف بین «فتح» و «حماس»، از زمانی که جنبش اخوان المسلمینى، «حماس» در سال 2007 به دنبال کودتا «فتح» را از پشت بام ساختمانهای غزه پرت کرد، ریشه دوانده است.
آنچه امروز جدید است، بازگشت مناقشه به خط مقدم پس از اظهارات اسامه حمدان، رهبر «حماس» در لبنان است که گفت:« هیچکس تصور نمی کند که صحرای سینا فلسطینی ها را ببلعد، برعکس، منطقه مرزى، پایگاه مقاومت محكم تر در برابر اشغال خواهد بود.»
وی گفت:«اگر کسی نگران امنیت ملی یا امنیت و ثبات منطقه است، نباید سخت بکوشد تا تجاوز به غزه را متوقف کند، بلکه برای توقف و پایان اشغالگری تلاش کند». و فتح در پاسخ گفت که این اظهارات «شرم آور» و پذیرش ایده كوچاندن است.
و همچنین از «حماس» می‌خواهد تا متوجه شود «جان شهروندان فلسطینی مهم‌تر از منافع حزبی است». حقیقت این است که حقایق و رویدادها از سال 2007 نشان داده است که «حماس» به فکر فلسطینی ها نیست و آخرین دغدغه اش حفظ حاکمیت کشورهای منطقه و امنیت ملی آنهاست.
«حماس» این کار را در جریان آنچه که به دروغ به بهار عربی معروف شد در مصر انجام داد، زمانی که زندان‌ها را باز کرد و حوادث پس از آن. چندى پيش پيشنهاد تشكيل « پیشتاخته‌های طوفان الاقصى » در لبنان را داد كه توسط همه اقشار جامعه لبنانی رد شد، به استثنای «حزب الله» تروریستی.
اکنون با اظهارات اسامه حمدان روبرو هستیم که به این معناست که «حماس» نه تنها با كوچاندن مردم غزه به سینا مخالف است، بلکه می گوید جنبش اخوان به فکر استفاده از سینا، یعنی خاک مصر، به عنوان سکوی پرتاب برای مبارزه با اسرائیل شده است.
سخنان حمدان در مورد امنیت ملی و امنیت منطقه چیزی نیست جز تهدیدی پنهان برای مصر و اردن که قبلا خالد مشعل قبايل آن را تحريك کرده بود. که به ما می گوید، «حماس» اکنون به دنبال سرزمینی جایگزین برای ادامه درگیری است و راه حلی برای توقف تجاوز اسرائیل ارائه نمی دهد.
از این رو تلاش کرد تا « پیشتاخته‌های طوفان الاقصى » را در لبنان ایجاد کند و اکنون در صدد باج‌گیری از مصر است، زیرا «حماس» و پیش از آن گروه مادر آن «اخوان‌المسلمین» دغدغه‌ مرزها و حاکمیت کشورهای عربی را ندارند.
محمود الزهار، رهبر این جنبش، پیش از این در ویدئویی درز كرده به طعنه گفته بود: «یک کشور فلسطینی در مرزهای 1967 یکی از اصول ثابت است؟ البته وقتی این را می شنوم احساس استفراغ می کنم.» وی افزود: «فلسطین برای ما مانند کسی است که مسواک بیاورد و فقط دندانهایش را تمیز کند، زیرا پروژه ما بزرگتر از فلسطین است ».
تا اینکه گفت:«فلسطین روی نقشه ظاهر نمی شود.» در حالیکه حمدان اکنون از امنیت ملی و ثبات منطقه ای صحبت می کند! حقیقت این است که آنها نگران جان و ريخته شدن خون مردم غزه نیستند و اسماعیل هنیه قبلا گفته بود که ما فقط به «خون و جان» نیاز داریم.
همه اینها به این معناست که منطقه اکنون با دو طرفی مواجه است که دغدغه امنیت و حفظ خونها را ندارند، یعنی «حماس» و اسرائیل. بنابراین، عربها باید قاطعانه بر ضرورت حفظ حاکمیت کشورهای منطقه به ویژه مصر و اردن تاکید کنند و خطرات آنها را حتی از سوی «حماس» و امثال آن رد کنند.
عربها اکنون باید برای بازگرداندن دولت خودگران به غزه تلاش کنند، اما این مجموعه اکنون باید خود و رهبرانش را دوباره توسعه دهد، نه فردا.