الکاظمی عراق را نجات می‌دهد؟

نشانه‌های تغییراز بغداد می‌رسند، دیوار نگاره غول‌پیکر ژنرال ایرانی قاسم سلیمانی که در محیط فرودگاه و نزدیک نقطه  کشته شدنش نصیب شده بود، برداشته شد. نیروهای امنیتی به مقرهای «حزب الله» دربصره یورش بردند که عامل تهدید تظاهرکنندگان و امریکایی‌ها بود و آَشکارا اعلام می‌کرد به ایران وابسته است.
اتفاق جدید درعراق مصطفی الکاظمی نخست وزیراست که رأی اکثریت پارلمان را به دست آورد.
بیشتر جریان‌های عراقی مخالف و قدرت‌های منطقه‌ای همچنین ایالات متحده و روسیه این بار همصدا شدند که دربغداد مدیریتی وجود دارد که می‌توان با آن تعامل کرد.
همزمان با صعود الکاظمی در صحنه سیاسی عراق، شمارش معکوس انتخابات امریکا آغاز شده که نتایج آن به شکلی قاطع برایران و روابط منطقه‌ایش از جمله منطقه خلیج اثرمی‌گذارد.
دشوارترین مأموریت الکاظمی این است که عراق را از دست ایران که می‌خواهد برآن سیطره پیدا کند، نجات بدهد و کشورش را از خطر جنگ امریکایی-ایرانی دور نگه دارد که به مرحله خطرناکی رسیده است؛ پس از اینکه امریکایی‌ها روشن ساختند ایران می‌خواهد آشوب امنیتی و سیاسی دربغداد ایجاد کنند و به دنبال آن برجسته‌ترین فرمانده نظامی ایران قاسم سلیمانی و چند نفر از فرماندهان شبه نظامی وابسته به او کشته شدند و پس ازآن هم تنش‌افزایی علیه حضور نظامی امریکا درعراق صورت گرفت. این بالاترین مرحله رویارویی درخاک عراق بود.
اندکی پس از رأی اعتماد پارلمان به نخست وزیری الکاظمی، دولت امریکا موافقت کرد عراق استثناء می‌تواند برای تأمین نیازهایش به انرژی از ایران نفت وارد کند. در حقیقت این فریب ایرانیان در مقابل دامن زدن به آشوب درعراق است.
پس از حیدر العبادی و عادل المهدی دو نخست وزیرسابق عراق، همان مشکلات دو دوره به الکاظمی منتقل می‌شوند؛ ایران که در همه نقاط حساس کشور و نهادهای امنیتی و نظامی و مذهبی‌اش نفوذ کرده، برخوردها فرقه‌ای و منطقه‌ای و فساد، کسربودجه دولتی که با سقوط قیمت‌های نفت چند برابر شد و اعتراضاتی که تهدید می‌کنند به شکلی وسیع‌تر برمی‌گردند. الکاظمی نیازمند اعتماد مردم به دولت و همکاری پارلمان با اوست تا به خواسته‌های تظاهرکنندگان پاسخ بدهد. لازم دارد به سرعت برشبه نظامیان مسلط بشود و آن طور که دیروز گفت،«اقتدار دو نهاد نظامی و امنیتی را برگرداند».
فهرست انتظارات عراقی‌ها بلند است و آنچه کشورهای منطقه و قدرت‌های بین‌المللی می‌خواهند نیز دست کمی از دشواری‌های آن فهرست ندارند. آنچه الکاظمی را در وضعیتی بهتر قرار می‌دهد این است که او بدون اختلافات قبلی آمد. روابطش با همه از جمله طرف‌های درگیر خوب است. این به او قدرت می‌دهد در اندک ماه‌های آینده با استفاده از روابطش و آمادگی اکثریت برای همکاری با او برای بیرون آوردن عراق از تنگنایی که سال‌هاست برای بیرون رفتن ازآن دست و پا می‌زند، روبه جلوبرود. بهبود و توانمند شدن عراق به سود همه است و امید به بهبود دیگر مناطق خاورمیانه می‌دهد که ناآرامی‌ها و تنش‌هایی را از سرمی‌گذراند که مانند آن را چندین دهه به خود ندیده. خاموش کردن بحران‌های عراق به منطقه کمک می‌کند سرانجام از جهان آشوب خارج شود.