سیاستمداران لبنان بايد احتیاط کنند

از زمان آغاز جنگ در غزه، پس از عملیات هفتم اکتبر، هر هشداری به «حماس» و به‌ویژه به یحیی السنوار، با حملات خیانت و دشنام مواجه شد. امروز همه می‌دانند که تمام فرصت‌ها برای نجات آنچه قابل نجات بود، از دست رفته است.
امروز نگرانی این است که لبنان با سرنوشتی مشابه مواجه شود، زیرا هر فرصتی که برای نجات لبنان به عنوان یک حكومت و یک کشور از دست برود، به سختی در آینده تکرار خواهد شد. آنچه لبنان امروز رد می‌کند، فردا به دست آوردنش دشوار خواهد بود و تأخیر به معنای نابودی برای لبنان و مردم آن است.
این حرف ترساندن یا تهدید نیست، بلکه هشدار است. زیرا وقایع در لبنان، با همه سختی‌شان، هنوز به اوج نرسیده و حتی به نیمه آنچه انتظار می‌رود نرسیده است. این پیش‌بینی بر اساس مطالعه دقیق و سرد وقایع است، نه طالع بيني.
این تحلیل بر اساس عملکرد نتانیاهو در غزه و اکنون در لبنان، به‌ویژه علیه «حزب‌الله»، همچنین اقدامات نتانیاهو در ایران و مقابل آن، با پذیرش بین‌المللی و نه آن طور که برخی می‌گویند ناتوانى، ارائه شده است.
عملیات هفتم اکتبر، همان‌طور که بسیاری اکنون و با تأخیر درک کرده‌اند، برای اسرائیل معادل حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر در ایالات متحده است که دو جنگ را آغاز کرد و دو رژیم سقوط کردند. به نظر می‌رسد غرب، به‌ویژه واشنگتن، به این مسئله پی برده است.
امروز همه در غرب معتقدند که نتانیاهو توانسته است، مثلاً، بیشتر کسانی که از سوی واشنگتن در «حزب‌الله» تحت تعقیب بودند را حذف کند و ضربات دردناکی به بازوهای تهران در لبنان و سوریه وارد کرده است. این موضوع خواسته بین‌المللی است که غرب نتوانسته بود به آن دست یابد.
همه می‌دانند که امروز فرصتی برای بازپس‌گیری لبنان به عنوان یک دولت، نهادها و سازمان‌ها وجود دارد. اگر «حزب‌الله» بخواهد به یک حزب سیاسی تبدیل شود، اشکالی ندارد، اما باید دولتی وجود داشته باشد که سلاح و تصمیم جنگ و صلح در دست آن باشد، نه یک بازوی ایران.
برای واشنگتن، مسیری کاملاً متفاوت اتخاذ شده است و آن این است که اجازه دهد نزاع در لبنان مسیر خود را طی کند. به گفته رویترز، دیروز مقامات آمریکایی از درخواست‌های خود برای آتش‌بس عقب‌نشینی کرده‌اند و دلیل آن را تغییر شرایط دانسته‌اند.
متیو میلر، سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا، در یک کنفرانس خبری گفت:« ما از اسرائیل حمایت می‌کنیم تا با انجام این حملات، زیرساخت‌های حزب‌الله را تخریب کند تا در نهایت بتوانیم به یک راه‌حل دیپلماتیک دست یابیم.»
بنابراین، سخت‌ترها قطعاً در راه است و اسرائیل به تخریب زیرساخت‌های «حزب‌الله» ادامه خواهد داد و حمله زمینی، هرچند با هر شدتی که باشد، در راه است و ممکن است اگر اوضاع در لبنان یا با ایران که تحت فشار انتظار پاسخ اسرائیل است، وخیم‌تر شود، شدیدتر باشد.
این همه در حالی رخ می‌دهد که سوریه امروز دیگر مانند سال ۲۰۰۶ نیست و ایران اکنون در مقابله مستقیم با اسرائیل قرار دارد و بیشتر از نفوذ خود در لبنان، به حفظ منافعش در منطقه علاقه‌مند است، با تعهد آمریکا به حمایت از اسرائیل در برابر هرگونه تنش آفرينى ایرانی.
بنابراین، سیاستمداران لبنان باید خطرات پیش‌رو را درک کنند و بفهمند که آنچه امروز رد می‌کنند، فردا در دسترس نخواهد بود. و پیام آخر و شاید مهم‌ترین، برای نبیه بری است: اکنون وظیفه تاریخی بر عهده اوست که فرصت برپایی دولت لبنان را از دست ندهد، تا در آینده نگویند که دوران او و سیاستمداران لبنان «یادآوری مى‌شود، ولی تکرار نمی‌شود».