هشدار به تغییر نقشه‌ها 

در بحبوحه حمایت بی‌سابقه بین‌المللی از اسرائیل پس از عملیات «طوفان الاقصی» و تعهد پنجگانه رهبران ایالات متحده، فرانسه، آلمان، ایتالیا و بریتانیا برای حمایت از «توان اسرائیل برای دفاع از خود» و تأکید بر حمایت «ثابت و یکپارچه» خود از اسرائیل؛ باید به شدت احتیاط داشت.
چیزی که تقریباً مسلم است این است که ما در فضای تروریستی پس از «11 سپتامبر» در ایالات متحده زندگی می‌کنیم، اما «11 سپتامبر» اسرائیل و به همین دلیل اکنون اصل استراتژیک دیوانگی است و جایی برای صدای عقل در آن وجود ندارد؛ چرا که همه چیز طبق گفته‌ جورج بوش پسر در آن زمان پیش می‌رود: «یا با من یا علیه من».
بنابراین باید خیلی هوشیار باشیم که نقشه‌ها تغییر نکنند و به نقطه صفر برنگردیم و بعد در مورد آنچه از نظر فیزیکی و جغرافیایی در دست ما بود مذاکره کنیم. ترس امروز، در میان صحبت‌های فزاینده‌ای که راه را برای افکار عمومی هموار می‌کند، این است که اسرائیل به دنبال تهاجم کامل زمینی به غزه است، و این نگرانی برای «حماس نیست»، بلکه بیشتر برای آرمان است.
بر اساس آنچه توسط « وال استریت ژورنال» گزارش کرده است، «اجماع فزاینده در اسرائیل، از جمله بسیاری از مخالفان» این است که « برخلاف تهاجمات قبلی، عملیات فعلی نمی‌تواند با آتش بس پایان یابد و (حماس) در نوارغزه قدرت را حفظ کند».
چاک فریلیش، معاون سابق مشاور امنیت ملی اسرائیل در «هاآرتص» نوشت: «وسوسه قوی برای حمله به غزه، ریشه کن کردن ده‌ها هزار موشک حماس و جهاد اسلامی و حتی سرنگونی حماس وجود خواهد داشت.» و می‌افزاید« هزینه انجام این کار بسیار بالاست، اما هزینه انجام ندادن آن حتی سنگین‌تر است. ایران، حزب‌الله و دیگران به دقت واکنش اسرائیل را تماشا می‌کنند و ارزیابی خواهند کرد که آیا پیوستن آنها به نبرد در این زمان را توجیه می‌کند یا برعکس، عامل بازدارندگی است.»
آنچه باید به خاطر داشته باشیم این است که اسرائیل همیشه به توانایی خود در بازدارندگی افتخار کرده و آنچه امروز مسلم است این است که پس از «طوفان الاقصی» به دنبال بازگرداندن آن خواهد بود، چیزی که «حماس» و گروه‌ها متوجه نشدند و نه تنها در این نبرد، بلکه در تمام جنگ‌های بی‌معنا که تقریباً به هفت جنگ یا بیشتر ‌رسید.
«حماس» و گروه‌ها عادت دارند جنگ‌ها را بدون فکر کردن به روز بعد شروع کنند و این گفته را به لیندون جانسون، رئیس‌جمهوری سابق ایالات متحده، نسبت می‌دهند: «به کسی نگو که به جهنم می‌روی، اگر واقعاً قصد نداری او را به آنجا بفرستی.» این چیزی است که «حماس» در همه جنگهای بیهوده‌اش نفهمید.
مصری‌ها کاملاً حق دارند و نسبت به «خطرات پیرامون پیامدهای بحران کنونی بر موضوع فلسطین و حق فلسطین» هشدار می‌دهند، و اینکه برخی از طرف‌ها به «طرح اشغالگری خدمت می‌کنند و توجیهات واقعی برای آن مهیا می‌کنند تا نظریه‌های فاسد تاریخی و سیاسی را تطهیرکنند.»
دلیل هشدار مصری‌ها درخواست مهاجرت دسته جمعی فلسطینی‌ها از نوار غزه به خاک مصر است که به معنای تغییر نقشه‌ها و واقعیت‌های میدانی است و این همان چیزی است که در صورت شعله‌ور شدن جبهه لبنان به ویژه بیم آن می‌رود به خصوص با تعهد نتانیاهو مبنی بر اینکه پژواک‌های این نبرد برای نسل‌های آینده باقی خواهد ماند.
آنچه در حال رخ دادن است خطرناک و ممکن است نقشه‌ها و واقعیت‌های موجود را تغییر دهد و ممکن است ما را به مذاکره در مورد آنچه از نظر جغرافیایی داشتیم بازگرداند و خطرناک‌تر از آن چیزی است که «بعضی» عرب‌ها به آن مشغول هستند، به ویژه «برخی» نظریه پردازان دانشگاهی و روشنفکران احساساتی که ثابت کرده‌اند در مدرسه عقل، در هر بحرانی خیلی‌ها موفق نشدند!