ایران؛ سود تحریک روشن است!

در ضرب المثل های رایج ما گفته مى شود: «البلاش ربحه بين/ بلاش سودش روشن است» و «بلاش» به معناى رايگان است و سود آن در محاسبه و هزینه مشخص است، اما در منطقه ما اکنون باید گفت که تحریک نیز سودش روشن است. و ساده ترین نمونه آن رابطه ایران با آنچه به دروغ «مقاومت و ممانعت» خوانده می شود.
ایران از 7 اکتبر تاکنون دو گفتمان داشته است؛ یکی علنى كه از عملیات حماس تجلیل می کند و پیروزی «مقاومت» را بشارت می دهد. گفتمان دوم از مجاری دیپلماتیک است و اينکه تهران هیچ دخالتى ندارد و «حماس» بدون اطلاع دست به کاری زده است.
سپس حسن نصرالله در اولین سخنرانی خود بر این موضوع تأكيد كرد و توضيح داد که رهبران شبه نظامی منطقه تصمیمات خود را جداى از تهران می گیرند و همه اینها با وجود اينكه وزیر امور خارجه ایران سه هفته پيوسته تهدید کرد كه در منطقه «انگشت روی ماشه است».
امروز شرایط تغییر کرده و ما با دو خبر روبه رو هستیم که نمی توان آنها را از یکدیگر جدا کرد. اول اعلام اينكه رهبر ایران به «حماس» اطلاع داده که این جنبش به کشورش از عملیات خود در اسرائیل اطلاعی نداده و بنابراین ایران از طرف آن وارد جنگ نخواهد شد. دومین مورد، اعلام واشنگتن مبنی بر آزادسازی 10 میلیارد دلار از پول هاى تهران بود.
در رابطه با خبر «رویترز»، این خبرگزاری به نقل از سه مقام بلندپایه گزارش داد که رهبر ایران در دیدار با اسماعیل هنیه در تهران پیام روشنی را ارسال کرد و گفت که «حماس» ایران را از حمله خود به اسرائیل مطلع نکرد و بنابراین تهران به نمايندگى از آن وارد جنگ نخواهد شد. از طرفى رهبر به هنیه گفت که ایران به حمایت سیاسی و معنوى خود ادامه خواهد داد، اما بدون مداخله مستقیم. رهبر همچنین از هنیه خواست صداهایی را که آشکارا خواستار مداخله ایران و «حزب الله در نبرد با اسرائیل هستند، خاموش کند.
اگرچه «حماس» این خبر را تكذيب كرد که یک بازی افشا كن و تکذیب كن معروف در منطقه است، اما سه منبع نزدیک به «حزب الله» به «رویترز» گفتند که این گروه از این حمله غافلگیر شده است. یکی از رهبران حزب گفت: «ما با جنگ بیدار شدیم».
«رویترز» به نقل از کریم سجادپور، کارشناس امور ایران در مؤسسه موقوفه «کارنگى» گفت: «در بحران کنونی، صدای واقع گرايى سیاسی ممکن است در تهران غالب شود» و افزود: «ایران طی چهار دهه تعهد خود را به مبارزه با آمریکا و اسرائيل بدون وارد شدن به درگیری مستقیم نشان داده است».
سجادپور می گوید: «ایدئولوژی انقلابی رژیم مبتنی بر مخالفت با آمریکا و اسرائیل است، اما سران آن اهل خودکشی نیستند، بلکه می خواهند در قدرت بمانند».
بر این اساس می توان گفت که ایران اولین کشور اسلامی بود که ماجراجویی «حماس» را محکوم کرد و مایل بود از طریق درز رسانه ای آن را به طور علنی توبیخ کند و دیدیم که محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه سابق ایران چگونه حکمت کشورش در وارد نشدن به جنگ را جشن گرفت.
ایران همه این کارها را در حالی انجام داد که تنها تامین کننده مالی دائمی و تسليحاتى «حماس» است که یکی از ابزارهای شبه نظامی ایران در منطقه محسوب می شود و بدون اینکه تهران برای حفاظت از فلسطین یا خود الاقصی گلوله ای از طریق «سپاه قدس» شلیک کند، حتی 10 میلیارد دلار به دست آورد.
در حالی که غزه هنوز با ماشین کشتار وحشیانه اسرائیل رو به روست و رهبران «حماس» در هتل ها یا تونل ها نشسته اند و عرب ها همچنان به نكوهش و محکومیت خود ادامه می دهند بدون اینکه به «حماس» گفته شود بس است و باید برای نجات جان هایی که می توان نجات داد گام هایی برداشت.
بنابراین، سود تحریک روشن است، در حالی که عقل و عقلانیت در این منطقه پر هزينه و دشوار است.